چکیده:
در دهه های اخیر شاهد افزایش جمعیت شهرهای ایران بوده ایم، که به به دو دلیل، یکی رشد طبیعی جمعیت و دیگری مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به شهرهای میانه اندام و بزرگ صورت گرفته است. این امر موجب افزایش تقاضا برای خدمات شهری از طرف شهروندان و ساکنان شهرها شده است. با پیشرفت های صورت گرفته در عرصه تکنولوژی و فناوری های نوین سطح رفاه در سکونتگاههای انسانی به خصوص شهرها بالا رفته است. یکی از موارد خدماتی که شهرها ارائه می دهند و از تعیین کننده های اصلی سطح رفاه جوامع میباشد، مراکز بهداشتی- درمانی است. دسترسی آسان، موثر وکم هزینه به این کاربریها خیلی مهم می باشد. بنابراین تاکید بر این کاربریها در طرحها و برنامه ریزیهای شهری و توزیع فضایی مناسب آنها بسیار مهم و اساسی است.در دهه های اخیر با توجه به مشکلات فراوان شهرها در ابعاد مختلف، استفاده از سیستم های اطلاعاتی می تواند راهگشای بسیاری از مشکلا ت باشد. در پژوهش حاضر با استفاده از مدل AHP و همپوشانی وزنهای بدست آمده از این روش اقدام به ارزیابی و تعیین مکانهای مناسب مراکز بهداشتی- درمانی گردید. براین اساس، نقشه فضاهای مطلوب تهیه و مساحت و درصد فضاهای مناسب در قالب جداولی استخراج شد. نتایج حاصله نشانگر وجود ناسازگاری بالای کاربری مذکور با سایر کاربریهاست، که با توجه به اهمیت موضوع و تاثیراتی که در سلامت شهر و ساکنان دارد باید به عنوان هشداری جدی مورد توجه قرار گیرد