چکیده:
در این نوشتار تلاش شده تا با نگاهی پدیدارشناسانه به مقوله کارافرینی پرداخته و زمینه شکلگیری کارافرینی در معنای غربی آن مورد واکاوی قرار گیرد، تا روشن گردد فردگرایی سود محور موجود در نگاه کارافرینانه غربی تا چه حد تحت تاثیر اندیشه‌های محیطی و فلسفی است که این مفهوم در آن ساخته و پرداخته شده است ولذا با بیان تاثیر بوشیدو بر دانش و تفکر مدیریتی ژاپن امروز به نقش موثر تلفیق دانش روز با مفاهیم سنتی اشاره میکنیم به عبارتی دانشی که از یک کشور دیگر وارد ژاپن شده را درونی کرده و با تلفیق مفاهیم سنتی ژاپنی، برساخت می‌کنند. هدف این نوشتار نیز بیان تاثیر پذیری کارافرینی از محیط بومی‌و مبانی فکری سرزمینی است که قرار است در آن به کار گرفته شود از این رو در ادامه به مسئله فتوت و روحیه جمع گرایی در فرهنگ ایرانی اسلامی‌و شیوه استفاده و تلفیق این مفهوم با دانش و مفهوم دیگری به نام کارافرینی پرداخته می‌شود که از آن در اینجا تحت عنوان کارافرینی فتوتی یاد شده است. امید است این مقاله نخستین گام برای تحقق یافتن به کارگیری دانش و فرهنگ بومی‌ایرانی جهت تولید مدل و الگوهای متناسب با زیست بوم این سرزمین در حوزه کارآفرینی باشد.
In this paper, it is tried to look at the phenomenological viewpoint of entrepreneurship and review its ground in its western meaning to clarify to what extent to which the profit-oriented individualism in the Western entrepreneurial view is influenced by environmental and its philosophical ideas has been developed.
Consequently, by expressing Bushido's influence on Japan’s today management thought. We refer to the effective role of combining current knowledge with traditional concepts. In other words, the knowledge which has entered Japan from another country is built up by combining traditional Japanese concepts.
The purpose of this article is to express the influence of the entrepreneurship on the indigenous environment and the intellectual principles of the land that is to be applied, henceforth, the issue of photo types and the spirit of collectivism in Iranian Islamic culture and the way of using it and integrating this concept with knowledge And another concept called entrepreneurship, which is hereby named is called chivalrous entrepreneurship.
It is hoped that this article will be the first step in realizing the use of Iran’s indigenous knowledge and culture in order to produce models and patterns appropriate to the ecosystem of this land in the field of entrepreneurship.
(
, 
, 
)
