چکیده:
هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رویکردهای یادگیری بر اساس باورهای خودکارآمدی دانش آموزان است . پژوهش از نوع توصیفی بوده و به روش همبستگی رابطه میان متغیرهای پژوهش بررسی گردید.
جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دورة متوسطه شهر بیجار تشکیل می دهند. برای انجام پژوهش ٢٨٠ نفر از دانش آموزان رشته های ریاضی، تجربی و انسانی به شیوة تصادفی -طبقه ای برگزیده شدند و پرسش نامه های فراگرد مطالعه بیگز (١٩٨٧) و مقیاس فرعی خودکارآمدی پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری پینتریچ و دی گروت (١٩٩٠) برای اندازه گیری رویکرد یادگیری و باورهای خودکارآمدی در اختیار آنان قرار داده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی رویکرد یادگیری حصولی و عمیق را به طور مثبت و رویکرد یادگیری سطحی را به طور منفی پیش بینی می کند. بررسی این یافته ها، نه تنها روابط متقابل الگوهای شناختی و انگیزشی را آشکار میسازد؛ بلکه نکات قابل تاملی برای سیستم های آموزشی در بر دارد.
خلاصه ماشینی:
در تأیید این دیدگاه ، پژوهش های متعدد نشان داده اند که بین خودکارآمدی و فرآورده های یادگیری در حیطه های مختلف رابطه وجود دارد(میجیر، رینولدس و دلاهانت ٢٠١٣،٦؛ پوراتاشی، موحد محمدی، رضوانفر، حسینی و زو٢٠١٣٧؛ کاتینهو و نیومن ، ٢٠٠٨؛ محی الدین ٨ و همکاران ، 1 -Mayer 2-Bernacki, Nokes- Malach " Aleven 3 -Wood 4-Meichenbaum 5 -Coutinho " Neuman 6-Maguire, Reynolds " Delahunt 7-Pouratashi, Movahed Mohammadi, Rezvanfar, Hosseini and Zhu 8- Mohyuddin, Elias, Cheong, Muhamd, NooReen " Muller ٢٠٠٦؛ گرین ، میلر، کراوسون ، داک و کی ١، ٢٠٠٤؛ لیچ ٢، ٢٠٠٤؛ ایمزو آرچر٣، ١٩٨٨؛ بتز و هاکت ١٩٨٣،٤؛ ظهره وند، ١٣٨٩؛ اکبری بورنگ و امین یزدی ، ١٣٨٨؛ امام جمعه ، ١٣٨٦؛ محسن پور، حجازی و کیامنش ، ١٣٨٦) در دیگر پژوهش ها خودکارآمدی در رابطه با موفقیت نقش واسطه ای دارد( پاجارز، برینتر و والینت ٥، ٢٠٠٠؛ پینتریچ و گارسیا٦، ١٩٩١؛ پینتریچ و دی گروت ٧، ١٩٩٠).
از یک سو، 1 -Greene, Miller, Crowson " Duke 2-Leah 3 -Ames " Archer 4-Betz " Hackett 5 -Pajares, Brinter " Valiant 6-Pintrich " Garcia 7- DeGroot 8 -Schunk 9-Zimmerman پژوهش های پارت - سالاو ردفورد ١(٢٠١٠) و سیف و خیر(١٣٨٦) نشان داد که خودکارآمدی ، رویکرد یادگیری عمیق و حصولی را به طور مثبت و رویکرد یادگیری سطحی را به طور منفی پیش بینی می کند، از سوی دیگر محسن پور، حجازیو کیامنش (١٣٨٦) در پژوهش خود نشان دادند که خودکارآمدی بر راهبردهای یادگیری اثر مستقیم و منفی دارد.