چکیده:
زمان از منظر رمان مدرن ایرلندی ماحصل برداشت ذهنی سیال از تاریخ ، فرهنگ و سیاست ایرلند است . پیش و همچنین پس از استقلال ایرلند، رمان ایرلندی زمان را نه تنها منحنی انگاشته و سعی در ارایه تعریفی درونگرا و برخواسته از درون ملت دارد بلکه آن را ظرفی قابل تغییر و مبتنی بر برداشت های فردی معرفی می نماید. بر این اساس ، رمان مدرن ایرلندی اغلب بیانگر شکل پذیری پراکندة قهرمان داستان است که برای نیل به آرمان های مذکور حلقه های زمانی فردـمحور ایجاد کرده و از تحریف محور زمان دریغ ندارد. نتیجه این کنش ها و واکنش ها، قهرمانی است که نه تنها تعریفی غیرمعمول از زمان دارد بلکه زمان را در پس حوادث و یا خاطرات رخدادها جسته و به همین دلیل تاریخ ملی تحمیلی را نفی می نماید. در این مقاله ، با رجوع به اولیس (١٩٢٢)٢ اثر جیمز جویس ، مفهوم زمان به مثابه عنصر اصلی تکامل قهرمان بررسی می شود. در این راستا، از مفاهیم زمان در نظرات مارتین هایدگر٣، هنری برگسون ٤ و همچنین فیلسوف متاخر آلن بادیو٥ بهره خواهیم جست . برای درک مفهوم زمان در رمان جویس آن را از منظری سیاسیـاجتماعی نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد تا خوانشی اجتماعی و ملموس از مفهوم فلسفی زمان در ایرلند و ادبیات آن ، به گونه ای که در آثار مدرنیستی و به ویژه جویس مشهود است ، حاصل شود.
خلاصه ماشینی:
"برای بادیو، دسترسی به دقت زمان محور فقط از طریق ></، بادیو از امکان کنترل نظام مند زمان سخن می راند و آنرا ></ و همچنین ></ خود را استوار بر نظم درونی دریافت و ثبت تبعات حوادث می داند، وولف با بیان سلیس خود نمود این نظم زمانی در رمان مدرن ، بویژه داستان پردازی جویس ، را بدین شکل تشریح می نماید: «می توان این (رخدادها) را آنطور که بر ذهن ما فرود می آیند و به همان ترتیب فرود آنها (در ذهن خویش ) ثبت کرد؛ می توان مسیر این فرود را ثبت کرد، مسیری هرچند از هم گسسته و نا مفهوم ولی با تاثیری شگرف که هر فرود بر ذهن ما می گذارد» (خواننده معمولی ١٤٩).
ملاقات جویس با گوگارتی در کتابخانه ملی راجع به اشعار ویلیام باتلر ییتس اولین جرقه نـقـد زبـان و ادبـیات خـارجـی دوره چــهاردهـم ، شـمـاره ١٨،بهــار وتــابســتان ٢٧٥١٣٩٦ </ و اعمال برداشت فردی از زمان بجای تعاریف منطبق بر واقعیت فیزیکی را مادامی که به فرد اجازه خلق حالت و یا برداشتی نو از زندگی می دهد بلامانع می داند: «تحت چه شرایطی یک مداخله ممکن می باشد؟ آنچه در اینجا مورد اهمیت می باشد آمادگی برای آغاز نقد واقعیت فعل است : مداخله مادامی که حالتی نو از بودن را احیا نماید ممکن است – برداشتی فردی از آنچه در کتاب Ecclesiastes کتاب مقدس بصورت هیچ چیز زیر آفتاب نو نیست » (هستی و اتفاق ٢٠٩)."