چکیده:
گام نخست در توسعهی گردشگری روستایی، شناسایی موانع و چالشهای آن است. بنابراین، هدف این مقاله شناسایی دیدگاه روستانشینان منطقه دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد پیرامون موانع و چالشهای توسعهی گردشگری در این منطقه بود. برای این منظور از روش پیمایش و نمونهگیری طبقهای ساده با انتصاب متناسب استفاده بهعمل آمد. در مرحله ی نخست، روستاهای گردشگری منطقهی دنا شناسایی و با استفاده از جدول نمونه گیری، حجم نمونه 115 خانوار روستایی برآورد گردید. آن گاه، سهم هر روستا از نمونه تعیین شد. در هر خانوار از یک زن و مرد (زوج) مصاحبهی ساختارمند به عمل آمد. در مجموع 230 زن و مرد روستایی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای بود که روایی صوری آن تایید شد و پایایی آن نیز با انجام یک مطالعهی راهنما و مقدار آلفای کرونباخ بیش از 57/ 0 برای متغیرهای گوناگون به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS17 و تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی بهره گرفتهشد. تحلیل عاملی انجام شده به استخراج هشت مانع توسعهی گردشگری روستایی در منطقهی دنا منجر گردید که 45/66 درصد از واریانس کل را تبیین می نمودند. این موانع عبارتند از: سازمانی (34/ 32%)، اجتماعی (65/ 11%)، رفاهی(83/ 4%)، تسهیلاتی (07/ 4%)، فرهنگی (89/ 3%)، ارتباطی (68/ 3%)، مردمی (10/ 3%)، و اقتصادی (87/ 2%). بنابراین، برای توسعه ی گردشگری روستایی در منطقه دنا توصیه میگردد در بعد سازمانی، ایستگاه ها یا واحدهای خصوصی گردشگری در روستاهای هدف ایجاد گردد، تا ضمن راهنمایی، به سازماندهی، اطلاع رسانی و نصب و تجهیز تابلوهای راهنما همت گمارند. در بعد اجتماعی نیز با برگزاری کارگاه های آموزشی و جشنواره های گردشگری جامعه میزبان را آماده پذیرش گردشگران نمایند. فزون بر آن، در جهت توسعه ی زیرساختهای گردشگری در منطقه دنا از سیاست های حمایتی و تشویقی بهرهگیری شود. بر همین اساس، خدمات رسانی بهینه در زمینهی امور زیربنایی نظیر راههای ارتباطی، آب، برق و تاسیسات ورزشی و بهداشتی نیز می تواند موثر واقع شود.