تاثیر اعتماد به نفس و انگیزش درونی بازیکنان، و انسجام و کارآمدی تیمی بر عملکرد تیم های والیبال مقاله

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو متغیر روان شناختی فردی شامل اعتماد به نفس و انگیزش درونی بازیکنان و دو متغی ر روانشناختی اجتماعی تیمی شامل انسجام و کارآمدی تیمی بر عملکرد تیم ه ای والیبال دانشجویی بود . روش شناسی : از ب ین 120 ورزش کار 10 تیم شرکت کننده در مسابقات والیبال دانشجویان پسر دانشگاه های آزاد منطقه 10 کشور چهار پرسشنامه محیط گروهی (کارون و همکاران ، 1985)، کارآمدی تیمی (فلتز و لیرگ، 1998 )، اعتماد به نفس ورزشی (ویلی، 1986 )، و پرسشنامة انگیزه درونی (مک آلووی و همکاران، 1989 ) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. برای ارزیابی عملکرد تیم ها، جدول رده بندی در انتهای مسابقات به سه قسمت تقسیم شد. 4 تیم اول جزء تیم های موفق، 3 تیم بعدی جزء تیم ه ای کمتر موفق و 3 تیم آخر به عنوان تیم های ناموفق درنظر گرفته شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، بازیکنان تیم های موفق نسبت به تیم های کمتر موفق و ناموفق اعتماد به نفس و کارآمدی تیمی بیشتری داشتند. البته تفاوت معناداری بین اعتماد به نفس بازیکنان تیم های کمتر موفق و ناموفق دیده نشد. همچنین یافته ها نشان دادند تفاوت معناداری بین انگیزش درونی بازیکنان و سطوح انسجام تیمی تیم های موفق، کمترموفق و ناموفق وجود ندارد. روابط متغیرهای پژوهش نشان داد، رابطه مثبت و معناداری بین کارآمدی تیمی ب ا می زان اعتماد به نفس بازیکنان تیم ه ا وجود دارد .(r=0/41) همچنین بین انگیزش درونی بازیکنان با انسجام تیمی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (r=0/41) نتیجه گیری : به طورکلی، یافته ها از تاثیر این ویژگی های بازیکنان و پویایی گروه بر ملکرد و موفقیت تیمی حمایت می کند.

Aim: The purpose of the present study was survey has examined the effect of two individual psychological variables include self-confidence and motivation of players, and two social psychological variables include team cohesion and collective efficacy on performance of student's volleyball teams. Methodology: Players from 10 teams (n=120) that participated in volleyball competitions of AZAD university's (region 10) completed the 4 questionnaires comprised group environment questionnaire (Carron et al, 1985), Collective efficacy (Feltz & Lirgg, 1998), trait sport-confidence inventory (Villay, 1986), and Intrinsic motivation questionnaire (McAuley, 1986). Data were analyzed with Pearson correlation coefficient, one way ANOVA and Tukey Post hoc test. For evaluation of team performance, the schedule of competition in end of competitions was divided to three parts. The first four teams were considered as successful teams, the second three ones were considered as less successful teams, and the third three ones were considered as unsuccessful teams. Finding: Results showed that athletes from successful teams rated high in self-confidence and collective efficacy than less successful and unsuccessful teams. There is no significant difference between athletes self-confidence of less successful teams than unsuccessful teams. Also, findings revealed that there were no significant differences between athlete's intrinsic motivation and cohesion level of successful, less successful and unsuccessful teams. At last result showed there is positive and significant correlation between collective efficacy with player􀀂s Confidence (r=0.41) and player􀀂s intrinsic motivation with team cohesion (r=0.41). Conclusion: Overall, findings supported the effect of some of individual characteristic and team dynamics on team performance and success.