چکیده:
هدف پژوهش: از این تحقیق بررسی اثر متمرکز ساختن به نشانه های توجهی مربوط و نامربوط و خودآگاهی بر دقت شوت فوتسال
دختران دانش آموز بود. روش پژوهش: آزمودنی ها 48 نفر از دختران دانشآموز ( 15-18 سال) که به صورت نمونه در دسترس انتخاب
و بر اساس مقیاس خودآگاهی در چهار گروه 12 نقره خودآگاهی بالا –توجه مربوط به تکلیف؛ خودآگاهی بالا توجه نامربوط به تکلیف؛
خودآگاهی پایین – توجه مربوط به تکلیف؛ خودآگاهی پایین – توجه نامربوط به تکلیف قرار گرفتند. تکلیف آزمون شوت مور کریستین
بود. این پژوهش طی 8 هفته و هر هفته 2جلسه و هر جلسه 16 کوشش ( 4بلوک 4تایی) انجام شد. قبل از شروع آموزش، پیش آزمون و بعد از پایان آموزش، پسآزمون ( 16 کوشش) از آزمودنی ها گرفته شد.
یافته ها:
نتیج آزمون t مستقل نشان داد که افراد گروه خودآگاهی بالا توجه مربوط نسبت به گروه خودآگاهی بالا-توجه نامربوط و گروه خودآگاهی پایین-توجه مربوط نسبت به گروه
خودآگاهی پایین توجه نامربوط عملکرد بهتری در دقت شوت فوتسال داشتند.
نتیجه گیری: نتایج تحلیل واریانس دو راهه نشان داد دو
گروه توجه مربوط خودآگاهی بالا و پایین به طور معنی داری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه توجه نامربوط خودآگاهی بالا و پایین
داشتند همچنین بین دو گروه توجه مربوط- خودآگاهی بالا با توجه مربوط خودآگاهی پایین و همچنین بین دو گروه توجه نامربوط-
خودآگاهی بالا با توجه نامربوط-خودآگاهی پایین تفاوت معنی داری دیده نشد. با توجه به یافته های تحقیق میتوان گفت در افراد
مبتدی، توجه کردن به نشانه های مربوط و نامربوط برای اجرای مهارت هایی که مستلزم دقت هستند مفید میباشد، همچنین توجه به
نشانه های مربوط نسبت به نشانه های نامربوط در افراد مبتدی با خودآگاهی بالا و پایین باعث عملکرد بهتر می شود.