چکیده:
یکی از فضیلت ها، بلکه واجبات مسلم دینی حفظ وحدت امت اسلام است، وحدتی که در اکثر کشورهای جهان اسلام بنا به عوامل داخلی و خارجی، مورد غفلت قرار گرفته و بعضا کشور اسلامی به جای ایجاد وحدت بین امت اسلام، خود سردمدار تفرقه و فتنه گشته است و کاری می کند که دشمن خارجی از عهده آن بر نمی آید. ازمسایل بغرنج و بنیان کن جوامع اسلامی که لطمات و خسارات مادی و معنوی جبران ناپذیری بر پیکر امت واحده اسلامی وارد ساخته، تفرقه و نفاق بین مذاهب و ملل اسلامی است. اگر حرص و ولع کشورهای استکباری به منابع و ذخایر جهان را بخصوص در منطقه ثروتمند خاورمیانه مد نظر قرار دهیم و این دو را کنارهم بگذاریم پی به اهمیت این موضوع خواهیم برد و برهم زدن آرامش آن، کاملا روشن خواهد شد. شرایط به گونه ای است که توجه خاص و بصیرت دوچندان می طلبد. این امر از دید مصلحان امت اسلام پنهان نمانده و همواره در صدد ایجاد وحدت بین مسلمین برآمده تا التیام بخش دردهای قلب خونین امت اسلامی باشند.
در قرن حاضر، حضرت امام خمینی از منادیان وحدت اسلامی بودند که نقش بیدارگرانه ای داشته اند. آغاز نهضت اسلامی امام در سال 1342 و وقوع انقلاب اسلامی 1357 ایران نقطه عطف تفکر وحدت اسلامی بود.
دفاع از مسلمانان مظلوم سراسر گیتی بدون در نظر گرفتن مذهب و ملیت خاص، نشانه ی نگاه عمیق ایشان به این مسئله بود. اندیشه ی وحدت امام علی رغم آنکه جنبه ی عبادی ـ سیاسی داشت، آرمان ویژه ای بود که این مقاله در صدد توضیح و تبیین این آرمان است. این سوال اساسی مطرح می شود که مفهوم وحدت در اندیشه حضرت امام خمینی چه بود و امام خمینی در تفکر وحدت امت اسلامی چه انگیزه های داشته و چه اهدافی را دنبال می نمودند؟
خلاصه ماشینی:
دعوت به همبستگی و پرهیز از تشتت و تفرقه ، از مهم ترین مسائلی است که مکرر در کلام خدا و سنت نبوی و شیوه ی عملی ائمه ی هدی به آن تاکید شده و افراد آگاه جهان اسلام از جمله شـخصـیت های معاصـر مانند سـید جمال الدین اسـدآبادی، حسـن البنا، شـیخ محمد تقی قمی، میرزا محمدحسن شیرازی، شیخ محمد عبده ، آیت الله بروجردی، شیخ محمد مصطفی مراغی، شهید نواب صفوی ،امام موسی صدر، شهید سید عارف الحسینی، شیخ شلتوت ، امام خمینی و امام خامنه ای و بسیاری دیگر از علمای شیعه و اهل سنت پیرامون ضرورت بسیار بالای وحدت سخن گفته اند ولی هنوز نیز عدم اتحاد مسلمانان دربرابر دشمنان ازمشکلات اساسی جوامع اسلامی به حساب میآید.
(همان : ٦/ ٣٩٠) - ایجاد قدرت و علاج ضعف ممالک اسلامی امام عامل زبونی مســلمین را افتراق آنها از هم و علاج آن را وحدت مســلمین میدانند و ابراز تعجب 214 میکنند که با وجود اینکه مسلمانان از این قدرت خود اطلاع دارند، چرا به آن روی نمیآورند؟ (همان : (50 /11 امام با اشاره به وحدت ایرانیان ، آن هم در شرایطی که جمعیتی کم در مقابل اکثریت ایستادند و با هم منسجم و مجتمع شدند، و آن اختلافاتی که برایشان ایجاد کرده بودند و می شود داشت را کنار گذاشـــتند و یکدل و یک جهت ، امپراتوری ٢٥٠٠ ســـاله را با آن همه قدرت و با آن همه موافق سرنگون کردند را به مسلمین جهان یادآوری میکنندو بر این عقیده اند که اگر مسلمانان باهم متحد شوند هیچ قدرتی یارای مقابله با آنها را ندارد.
(
, 
, 
)
