چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایۀ فکری و تسهیم دانش بر نوآوری سازمانی در چارچوب مدل معادلات ساختاری است. دادههای لازم با استفاده از پرسشنامه و از بین 30 شرکت نرمافزاری فعال در شهر تهران که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شده بودند، گردآوری شده است. پس از تأیید پایایی و روایی ابزارها با استفاده از آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی، دادههای بهدستآمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرمافزار لیزرل تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان میدهد سرمایۀ فکری بر تسهیم دانش (27/0= β) و نوآوری سازمانی (48/0= β) تأثیر مثبت و معناداری میگذارد. همچنین بر اساس یافتهها، تسهیم دانش با ضریبی برابر با 30/0 تأثیر مثبتی بر نوآوری دارد. از طرفی دیگر، تسهیم دانش بین سرمایة فکری و نوآوری سازمانی نقش میانجی داشته و سرمایۀ فکری علاوه بر تأثیر مستقیم بر نوآوری از طریق تسهیم دانش تأثیر غیرمستقیمی نیز بر نوآوری سازمانی دارد.
This study is to evaluate the effect of intellectual capital and
knowledge sharing on organizational innovation, based on structural equation
modeling.30 software companies located in Tehran were selected by cluster
sampling and the questionnaires were distributed among them. The reliability
and validity of the questionnaire were confirmed using Cronbach's alpha and
confirmatory factor analysis. Then, data analysis was conducted based on
structural equation modeling using LISREL software. The findings suggested
that intellectual capital has a positive and significant effect on knowledge
sharing (0.27= β) and on organizational innovation (0.48 = β). In addition,
the findings indicated that knowledge sharing has a positive impact on
organizational innovation (p = 0.30). On the other hand, the findings
suggested that knowledge sharing plays a mediating role in the relationship
between intellectual capital and organizational innovation. Besides,
intellectual capital not only has a direct impact on innovation through
knowledge sharing, it also has an indirect influence on organizational
innovation.
خلاصه ماشینی:
بررسي نقش ميانجي تسهيم دانش در رابطۀ بين سرمايۀ فکري و نوآوري سازماني (مطالعۀ موردي : شرکت هاي نرم افزاري ايران ) عبدالحسين کرمپور١، نازنين مسعودي ٢، ابوالقاسم ابراهيمي 3 هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير سرماية فکري و تسهيم دانش بر نـوآوري سـازماني در چارچوب مدل معادلات ساختاري است .
از اين رو در ايـن پژوهش ، علاوه بر مطالعة تأثير مستقيم سرماية فکـري بـر نـوآوري سـازماني ، نقـش واسـطه اي تسهيم دانش بين سرماية فکري و نوآوري سازماني ميان شرکت هـاي نـرم افـزاري نيـز بررسـي مي شود.
همچنين سرماية انساني نشان دهندٔە دانش ضمني افراد است که در ذهن آنها جا گرفته و منبع مهمي از نوآوري و بازسازي اسـتراتژي هـر سـازمان است و سازمان با استفاده از آن مي تواند در اقتصاد مبتني بر دانـش بـه توليـد و شناسـايي ارزش بپردازد (زاهدي و لطفي زاده ، ١٣٨٦).
خلاصة يافته هاي پيشين (رجوع شود به تصویر صفحه) در نهايت ، به صورت جمع بندي از موارد بالا و براي رسيدن به نتيجه اي منطقي از نوع روابـط موجود بين متغيرهاي در نظر گرفته شده و با توجه به مطالعـات بـونتيس (١٩٩٨) بـراي سـرماية فکري ، وانگ و وانگ (٢٠١٢) براي تسهيم دانـش و ميرکمـالي و چوپـاني (١٣٩٠) بـراي متغيـر نوآوري سازماني ، مي توان مدل مفهومي اشاره شده در شکل ١ را در نظر گرفت که به نظريه هـا و تحقيقات پشتيبان کننده از اين مدل نيز در بخش پيش به طور کامل اشاره شده است .
The relationship of intellectual capital, innovation and organizational performance: a preliminary study in Malaysian SMEs. International Journal of Management Innovation Systems, 1(1), 1–13.