چکیده:
هدف این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی تقلید حرکتی غیر گفتاری بر طول گفتار کودکان 16-8 ساله مبتلا به اختلال طیف اوتیسم صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم رده سنی 16-8 ساله شهرستان میاندوآب تشکیل دادند که از بین آنها 30 کودک به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای داده شدند. طرح پژوهش، طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. در این پژوهش از مقیاس درجه بندی کودکان اوتیسم (CARS)، بسته تقلید حرکتی غیر گفتاری ، و بسته تصاویر داستانهای کوتاه استفاده شد از روش اندازه گیری مکرر نیز برای تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها نشان داد که تقلید حرکتی غیر گفتاری در سطح 01/ 0>P در افزایش طول گفتار کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم موثر است. با توجه به مزایای تقلید حرکتی غیرگفتاری در درمان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، پیشنهاد می شود این روش درمانی در کنار روش های مرسوم در زمینه اوتیسم به والدین و معلمان کودکان اوتیسم آموزش داده شود.
Objective: This study attempted to evaluate the effectiveness of non-verbal motor imitation on length of utterance among 8-16-year-old children with autism spectrum disorders (ASD). Method: The research population included all children with ASD aged 8-16 years living in Miandoab, Iran, in 2016. Thirty children were recruited through convenience sampling and randomly assigned to experimental and control groups. This study had a pretest-posttest design with a control group and follow-up. The Childhood Autism Rating Scale (CARS), a non-verbal motor imitation package, and a package of action pictures were employed for data collection. Data were analyzed using repeated measures ANOVA. Results: The results showed that non-verbal motor imitation significantly increases length of utterance in children with ASD (p<0.01). Conclusion: Because of the benefits of non-verbal motor imitation in the treatment of children with ASD, it is recommended that this method be offered in conjunction with conventional methods to the parents and teachers of these children.
(
, 
, 
)
