چکیده:
مقیاس افسردگی کودکان و نوجوانان ابزاری خودگزارش دهی است که به منظور تشخیص و ارزیابی میزان و شدت اختلال افسردگی عمده در کودکان و نوجوانان طراحی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روانسنجی و ساخت عاملی مقیاس افسردگی کودکان و نوجوانان (CADS) (جان بزرگی، 1378) و نیز وضعیت افسردگی در دختران نوجوان بوده است به همین منظور تعداد 417 نفر دانش آموز دختر (14-19 سال) در شهر تهران در مناطق مختلف آموزشی فرم 13 ماده ای این آزمون را تکمیل کردند. در بررسی پایایی CADS که به سه روش پایایی درونی (آلفای کرونباخ و تصنیف)، همبستگی درونی و بازآزمایی انجام شد مشخص شد این مقیاس از پایای بالا و کاملا مطلوبی برخوردار است. تحلیل عاملی اکتشافی به روش های مولفه اصلی، موازی و آزمون کمترین میانگین سهمی نشان دادند که این پرسشنامه تنها از یک عامل افسردگی تشکیل شده است. تحلیل عاملی تاییدی نیز نشانگر حضور تنها یک عامل در CADS است. بررسی وضعیت افسردگی در دختران نیز نشانگر سلامت کامل 9/32% آنها و حضور رگه های افسرده وار تا افسردگی شدید در1/67% از جامعه مورد بررسی است. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که CADS ابزاری مطلوب برای سنجش و غربالگری افسردگی هم به صورت بالینی و هم به صورت پژوهشی چه به شکل انفرادی و چه به شکل گروهی است. همچنین با توجه به میزان بالای شیوع افسردگی در جمعیت دختران نوجوان به نظر می رسد ارائه مداخلات شناختی-رفتاری لازم برای مقابله و کاهش این اختلال ناتوان کننده و مزمن از اهمیت بالایی برخوردار باشد.
Children and Adolescents Depression Scale (CADS) is a self-report scale designed for diagnosis and assessment of the level and intensity of MDD in children and adolescents. The aim of this study was to assess the psychometric and factorial structure of CADS as well as major depressive disorder (MDD) status among adolescent girls (14-19 years). 417 female adolescent students from different areas of Tehran completed the scale. Scale reliability was assessed through internal reliability (Cronbach’s alpha and half-splitting)، inter-item correlation and test-retest methods and all revealed a desirable level of reliability of CADS. Factor analysis was done via two major methods: Exploratory Factor Analysis (EFA) and Confirmatory Factor Analysis (CFA). EFA via Principal Components Factor Analysis، Parallel Analysis and Minimum Average Partial (MAP) Test showed a one-factor model in the CADS، which assesses depression. Afterwards، CFA supported a one-factor model of depression. Analyses of the CADS results indicated that 32.9% of the subjects were with no signs of depression، while 67.1% of them have depressive signs and symptoms to severe MDD. According to these findings، it seems that CADS could be used as a preferable scale to assess and screen depressive signs as well as depressive disorders both in research and in clinical settings. In addition، regarding the high rate of incidence of depressive signs and symptoms among female adolescent students، the necessity of systematic cognitive-behavioral interventions is obvious.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی و ساخت عاملی مقیاس افسردگی کودکان و نوجوانان (CADS) (جانبزرگی، 1378) و نیز وضعیت افسردگی در دختران نوجوان بوده است به همین منظور تعداد 417 نفر دانشآموز دختر (14-19 سال) در شهر تهران در مناطق مختلف آموزشی فرم 13 مادهای این آزمون را تکمیل کردند.
با توجه به اهمیت افسردگی در کاهش توانمندیهای شناختی و نیز محدود شدن فعالیتهای فرد و نیز اهمیت دورههای کودکی و نوجوانی در شکلگیر ساختهای شناختی اساسی، مقیاس افسردگی کودکان و نوجوانان Children and Adolescent Depression Scale (CADS) بر اساس نیاز بالینی جامعۀ ایرانی به ابزاری که تا حد ممکن همهجانبهنگر باشد، تدارک دیده شده است.
در پژوهشی دیگر، در تعداد 100 نفر از دانشآموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی که به طور تصادفی از بین 843 نفر نمونۀ پژوهش انتخاب شده بودند ضریب آلفای کرونباخ 8402/0 برای این ابزار بدست آمد و نتایج حاصل از این ابزار همبستگی بالایی را با سیاهه افسردگی بک برای کودکان و نوجوانان (BDI-CA) نشان داد (جانبزرگی و مستخدمین حسینی، 1384).
در پژوهشهای گوناگون در ایران نرخ شیوع افسردگی بر مبنای پرسشنامههای محققساخته، پرسشنامۀ افسردگی بک و پرسشنامۀ افسردگی کودکان کواکس (CDI) و با در نظر گرفتن یک نقطۀ برش (که عمدتا مبتنی بر نمونههای غیر ایرانی است) بین 10% تا 30% برآورد شده است (محمدی، برجعلی، اسکندری و دلاور، 1389؛ جانبزرگی و مستخدمین حسینی، 1384؛ منیرپور یزداندوست، عاطفوحید، دلاور و خوسفی، 1383؛ دهقانی، حکیمی، 1382؛ اعتصام و مودب،1381؛ شجاعی زاده و صافیایی، 1380؛ رضایی مصمم، 1379؛ فلاح و صیامی، 1375).