چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه کیفی ویژگی های شخصیتی زنان استفاده کننده از جراحی رینوپلاستی با گروه شاهد انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی بود. به این منظور، از میان دانشجویان دختر دانشکده ی علوم اجتماعی دانشگاه رازی در سال 1394، 30 دانشجوی استفاده کننده از جراحی رینوپلاستی و 30 دانشجوی گروه شاهد به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختاریافته، اطلاعات مرتبط با موضوع گردآوری و با رویکرد پدیدارشناسی، تحلیل شدند.
یافته ها: پس از تحلیل محتوای مصاحبه ها و کدگذاری آنها، پنج شاخص اصلی استخراج شد: عزت نفس، تعامل اجتماعی، پرخاشگری، تصور بدنی و تمایزیافتگی. یافته ها نشان داد که عزت نفس و تمایزیافتگی در هردو گروه در سطح مطلوبی بوده و تفاوت چندانی با هم نداشتند، اما تعامل اجتماعی و رضایت از تصویر بدنی دختران گروه شاهد به میزان قابل توجهی بالاتر از دختران استفاده کننده از جراحی بینی بود . همچنین نتایج نشان داد که میزان پرخاشگری دختران استفاده کننده از جراحی رینوپلاستی به مراتب بالاتر از گروه شاهد بود . نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با افزایش مهارت متقاضیان جراحی رینوپلاستی در تعاملات اجتماعی و بهبود تصویر بدنی آن ها، احتمالا می توان تا حد زیادی از جراحی های غیرضروری پیش گیری کرد.
خلاصه ماشینی:
یافتهها نشان داد که عزتنفس و تمایزیافتگی در هردو گروه در سطح مطلوبی بوده و تفاوت چندانی با هم نداشتند، اما تعامل اجتماعی و رضایت از تصویر بدنی دختران گروه شاهد به میزان قابل توجهی بالاتر از دختران استفاده کننده از جراحی بینی بود.
درپژوهشی که روحانی (1379؛ به نقل از علمدارساروی و قلعهبندی، 1383) روی متقاضیان جراحی رینوپلاستی انجام داد به این نتیجه رسید که این افراد ویژگیهایی نظیر شخصیت رشد نیافته، تمایل به گوشه گیری و مردم گریزی و اشکال در روابط متقابل را بیشتر از سایر گروهها نشان میدهند (میرساردو، کلدی و عطایی، 1389).
به طور کلی جدول شماره (1) نشان میدهد که سطح عزتنفس خانمهایی که جراحی رینوپلاستی انجام دادهاند در سطح مطلوبی قرار دارد و تفاوت قابل ملاحظهای با گروه شاهد ندارد.
بحث و نتیجهگیری یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که میزان عزتنفس و تمایزیافتگی در خانمهایی که جراحی رینوپلاستی انجام دادهاند و گروه شاهد در سطح مطلوبی قرار دارد و تفاوت چندانی با هم ندارند.
همچنین نتایج نشان داد که پرخاشگری در میان گروهی که عمل رینوپلاستی انجام دادهاند به میزان قابل توجهی بالاتر از گروه شاهد میباشد.
در پژوهش حاضر مشخص شد که میزان پرخاشگری خانمهایی که جراحی رینوپلاستی انجام دادهاند در سطح بالایی قرار دارد و میزان آن به مراتب بیشتر از گروه شاهد میباشد، که این نتیجه، تاحدی با نتیجه حاصل از پژوهش ادگرتون، جاکوبسون و میر (1960) مبنی براینکه 70/ افراد متقاضی جراحی رینوپلاستی دارای اختلالهای روانپریشی به ویژه افسردگی و شخصیت پرخاشگر- منفعل هستند، همسو میباشد.
Cosmetic surgery and psychological issues, Psychiatry Dec ,4(12):65-8.