خلاصه ماشینی:
"هر چند احتمال می‌رود نویسنده روض الجنان دلایل عقلی گوناگونی برای عصمت انبیاء داشته باشد اما در تفسیر روض الجنان تنها یک دلیل عقلی عرضه می‌کند:گناه پیامبران اعم از کبیره و صغیره در مخاطبان ایجاد نفرت می‌کند و ایشان را از پذیرش سخن و دستور پیامبران بازمی‌دارد و حکمت ارسال رسل را باطل می‌نمایاند: «در عقل مقرر است که تجویز صغایر و کبایر بر ایشان منفر بود مکلفان را از قبول قول ایشان(و استماع وعظ ایشان،و غرض قدیم تعالی از بعثت ایشان قبول قول ایشان است)»2 «و پیغمبران(ع)ارتکاب قبایح نکنند و اخلالی بواجب نکنند برای آن که منفر باشد از قبول قول ایشان،و هر چند منفر باشد واجب بود که ایشان از آن منزه باشند تا غرض قدیم تعالی منتقض نشود به بعثت ایشان،چه غرض به بعثت ایشان قبول و امتثال است»3 در نظرگاه ابوالفتوح ملاک در نفرت‌آفرینی،عادت است نه ثواب و عقاب: «و مرجع در باب منفرات با عادات است نه با ثواب و عقاب،هر چه در عادت منفر بود،بر ایشان روا نیست سواء اگر معصیت باشد و اگر امراض و خلق شانیه باشد و اگر از باب مباحات باشد چو سخف و مجون و خلاعت» با اعتماد به این ملاک و معیار،ابوالفتوح نابینایی یعقوب را منفر نمی‌داند و نظرگاه معتزله را به پرسش می‌گیرد و تفصیل ایشان میان صغایر و کبایر را نادرست می‌خواند: «و مرجع در آنچه منفر باشد یا نباشد با عادت است،ممتنع نبود که در ان روزگار نابینای منفر نبوده باشد."
(
, 
, 
)
