چکیده:
زمینه و هدف: رشد پس آسیبی به ایجاد تغییرات مثبت در زندگی در جهت رشد شخصی، پس از تجربه رویداد
آسیب زا اشاره دارد که ویژگی های فردی و فرصت هایی برای بازتوانی، مهم ترین عوامل موثر آن می باشند. هدف این پژوهش، مقایسة اثربخشی روان درمانی شناختی- رفتاری و روان درمانی آدلری بر رشد پس آسیبی زنان آسیب دیده از بی وفایی همسر است.
روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل
است. 24 زن خیانت دیده به صورت نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان مراکز سلامت روان
اجتماع محور و شهرداری تهران و داوطلب شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شده و به صورت تصادفی در
دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. سپس، یکی از گروه های آزمایش تحت روان درمانی آدلری
و یک گروه دیگر، تحت روان درمانی شناختی - رفتاری به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در این مدت گروه
کنترل درمانی دریافت نکرد. قبل از جلسات روان درمانی و پس از آن، هردو گروه آزمایش و گروه کنترل، توسط
پرسشنامه رشد و تکامل پس آسیبی تدسچی و کالهون ( 1996 ) مورد اندازه گیری قرار گرفتند و سپس دو ماه بعد نیز مجددا این اندازه گیری تکرار شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شده است.
یافته ها: هر دو روان درمانی (آدلری و شناختی – رفتاری)، میزان «رشد پس آسیبی » زنان خیانت دیده را بهبود بخشیده و تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش وجود ندارد.
نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که با روان درمانی آدلری و شناختی – رفتاری می توان «رشد پس آسیبی » زنان خیانت دیده را ارتقاء داد و پیشنهاد می شود برای سایر زنان خیانت دیده نیز به کار گرفته شود که از وقوع احتمالی رفتارهای خودآسیب رسان یا وقوع جرم به هر شیوه انتقامی پیشگیری کرد.