چکیده:
رکن معنوی جنایات عمدی در صلاحیت دیوان کیفری بینالمللی، در ماده 30 اساسنامه رم تبیین شده است. این
ماده بهمثابه قاعدهای عمومی است و در مورد تمام جنایات در صلاحیت دیوان، بهاستثنای مواردی که به غیر عمد
بودن آنها تصریح شده، اعمال میشود. اساسنامه با تعریف اصطلاحات قصد و آگاهی در ارتباط با هر یک از
اجزاء رکن مادی جنایات، نخستین سند بینالمللی است که مستقیما به موضوع رکن معنوی جنایات پرداخته است.
بهرغم اینکه این ماده در پی آن بوده تا یک قاعده عمومی رکن معئوی برای تمام جنایات در صلاحیت دیوان
وضع کند ، تعریف کاملا شفاف و روشنی از اجزاء ا رکان مادی و معنوی جنایات ارائه نداده و دربردارنده ابهامات
بسیاری است. وجود این ابهامات تفسیر و اجرای موضوعات مربوط به رکن معنوی در اساسنامه رم را با مشکلات
و چالشهای زیادی مواجه کرده است. در این مقاله ،با توجه به اساسنامه رم و دیگر اسناد معتبر مربوط به دیوان ، ضمن تفکیک و تعریف عناصر اصلی و اولیه رکن معنوی مندرج در بندهای مختلف ماده 30 اساسنامه، ارتباط هر
یک از این عناصرهء با رفتار، شرایط و نتیجه جنایات در صلاحیت دیوان» بررسی شده است و مشخص شده در
ارتباط با هر یک از عناصر رکن مادی جنایات در صلاحیت دیوان وجود چه جزئی از رکن معنوی برای تحقق جرم لازم است.