معرفی کتاب: اسم من مانیا نیست معرفی و نقد

"شاید اگر از عهدهء این پنهان‌شدگی برمی‌آمد،تا حدی موفق‌ عمل کرده بود،اما مسئله این‌جاست که ذهن راوی‌ بزرگسال،از تمام زوایای زبان کودکانه مدام بیرون‌ می‌زند و آن قدر دست و پایش دراز است که‌ نمی‌تواند آن را جمع و جور کند. )، اما وقتی در تمام مجموعهء داستان‌های مانیا،راوی‌ یک کودک است و فضا و زمان و زبان می‌خواهند این ادعا را به اثبات برسانند،باید که نویسنده از عهدهء بازسازی ذهن کودک خود بربیاید،نه این که‌ ذهن یک بزرگسال را در پس زبان کودکانه‌ بگنجاند. این تقلیل‌ زبان از آن‌چه باید باشد،به پوششی و رویه‌ای‌ کودکانه،مجموه را از هویت داستانی خارج کرده، به یادداشت-قصه نزدیک ساخته است و یا به‌ مجموعهء یادداشت‌های ادبی که تنها به زبان و نثری کودکانه نوشته شده‌اند. این وضعیت،حالتی‌ است که میان بزرگسال رخ می‌دهد و این‌جا فقط به زبانی کودکانه تصویر شده است:زنی که‌ خواهان نوازش و توجه است و مردی که از آن سر باز می‌زند و گوریل می‌شود."