"بانکداری ملی در ایران آرزوی میهنپرستان ایرانی از صدر مشروطیت-و حتی قبل از آن-پیوسته آن بود که یک بانک ملی با سرمایه ایرانی و به دست ایرانی در کشور تشکیل شود تا انحصار عملیات بانکی از دست بانکهای غیرایرانی خارج شود و مقدرات پولی و بانکی کشور در اختیار ایرانی قرار گیرد،از جمله در زمان صدارت سپهسالار،یکی از بازرگانان روشنفکر به نام حاج امین الضرب، طی نامه سرگشادهای،ضمن تشریح محاسن تأسیس بانکی ملی ایران برای اقتصاد کشور، پیشنهاد تشکیل بانک از دولت را به پادشاه وقت،ناصر الدین شاه تسلیم کرد،ولی به این پیشنهاد توجهی نشد.
*تأسیس بانک سپه اما سالها بعد و با شروع سلطنت رضاشاه، فکر بنیاد یک سیستم بانکی ملی مجددا قوت گرفت و چون در اثر ضعف صرافی در ایران، سرمایههای خصوصی برای این امر وجود نداشت،لذا اذهان عمومی متوجه دخالت دولت شد و در نتیجه،در چهاردهم اردیبهشت ماه سال 1304 شمسی نخستین بانک ایرانی با نام بانک پهلوی قشون در چند مغازه واقع در خیابان سپه (خیابان امام خمینی فعلی)در محله گذر تقیخان آغاز به کار کرد."