چکیده:
هدف: تعیین اثربخشی درمان راه حل- محور به شیوه گروهی بر کاهش پرخاشگری مادران آسیب رسان
روش: طرح پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. نمونه پژوهش ، ۳۰ مادر پرخاشگر آسیب رسان بودند که فرزندان پسر آنها در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ در مدارس متوسطه اول شهر اهواز تحصیل می کردند و با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای به طور تصادف در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی ۷ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت یک جلسه در هفته، تحت مداخله درمان راه حل- محور به شیوه گروهی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد درمان راه حل- محور به شیوه گروهی موجب کاهش پرخاشگری و مولفه های آن در مادران گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده و این اثر (به غیر از مولفه ی پرخاشگری کلامی) تا مرحله پیگیری ادامه داشته است.
خلاصه ماشینی:
"یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد درمان راه حل - محور به شیوه گروهی موجب کاهش پرخاشگری و مولفه های آن در مادران گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده و این اثر (به غیر از مولفه ی پرخاشگری کلامی) تا مرحله پیگیری ادامه داشته است .
نتایج این پژوهش با یافته های زنگنه و همکاران (٢٠١٠ ,Zanganeh& et all)، نظری و بیرامی(٢٠٠٨ ,Nazari& Beirami) ، فرج زاده ، پورشریفی، رضاییان و آهنگر آنزابی(٢٠١٠ ,Farajzadeh, Pour Shahriari, Rezaeian& Ahanger Anzabi)، رحیمی احمدآبادی، آقامحمدیان شعرباف ، مدرس قروی و کارشکی ( Rahimi Ahmadabadi, Aghamohamadian ٢٠١٣ ,Kareshki &Sherbaf, Modares Qaravi )، میلنر و سینگلتون (٢٠٠٨ ,Milner& Singleton)، کونولی و همکاران (٢٠٠٣ ,Conoley& et all) و گینگریچ و پترسون (٢٠١٣ ,Gingerich& Peterson) در موثر بودن فرآیند درمان بر کاهش پرخاشگری همخوانی دارد.
همچنین پژوهش حاضر با پژوهش های ذیل در موثر بودن درمان راه حل – محور همسو می باشد: سودانی(٢٠٠٦ ,Sodani)، ایزدی(٢٠١١ ,Izadi)، اکبری( ,Akbari ٢٠١٤)، امیری، کارشکی و اصغری(٢٠١٤ ,Asghari &Amiri, Kareshki )، دستباز و ابراهیمی( ,Dastbaz ٢٠١٤ ,Ebrahimi &Unesi )، سفرپور، فرحبخش ، شفیع آبادی و پاشاشریفی( ,Safarpoor, Frahbakhsh ٢٠١١ ,Pashasharifi &Shafiabadi )، زیمرمن ، جاکوبسن ، ماسینتیر و واتسون ( ,Zimmeman, Jacobsen ١٩٩٦ ,Macintyre& Watson)، کوک بورن ، توماس و کوک بورن ( ,Cookburn &Cookburn, Thomas ١٩٩٧)، (٢٠١١ ,Spilsbury) و سپوکین و پاکروسنیس (٢٠١١ ,Pakrosnis &Cepukiene )."