چکیده:
صحنه رقابت امری حیاتی به شمار می رود،از این رو انتخاب فن آوری پیشرفته، فرآیندی بسیار مهم
برای سازمان های تولیدی به حساب می آید. پیچیدگی این فرآیند نه تنها به خاطر عوامل تاثیرگذار
مختلف کمی و کیفی آنهاست، بلکه متعارض بودن این عوامل با یکدیگر و همچنین وجود دیدگاه
های متفاوت ذی نفعان است. علاوه بر آن باید با توجه به منابع موجود بهترین انتخاب از سوی
مدیریت انجام شود. هدف از انجام این تحقیق به کارگیری تکنیک برنامه ریزی آرما نی جهت بهینه
سازی ترکیب تولید(کارخانه نساجی) با استفاده از رویکرد AHP می باشد به طوری که بتوان به نحو
مطلوبی عوامل مو ثر در تصمیم گیری را دخالت داد. عوامل موثر از طریق مشاهده، مطالعه، مصاحبه با
کارشناسان و تهیه پرسشنامه شناسایی شدند و سپس اولویت بندی آنها نسبت به یکدیگر از طریق AHP
مشخص شده است.در مرحله بعد با استفاده از محدودیت های جمع آوری شده و نتایج حاصل از AHP
مسئله مورد نظر تحت ساختار برنامه ریزی آرمانی موزون مدلسازی گردیده است.. در یک کارخانه نساجی، هر پارچه تولیدی از جنبه های فنی- تکنولوژی ، مالی و بازرگانی مورد بررسی قرار گرفته اند. باید ترکیب تولید را به گونه ای انتخاب کرد که علاوه بر حداکثر کردن سود کارخانه ، با اولویت بندی انواع پارچه ها، بازده تولیدی این کارخانه نساجی را حداکثر نمود.
خلاصه ماشینی:
(رجوع شود به تصویر صفحه) گام چهارم : برنامه ریزی آرمانی برنامه ریزی آرمانی روش نظام یافته ای برای تعیین اولویتها یا اهمیت نسبی و رتبه بندی آرمانها را ندارد، این در حالی است که فرایند تحلیل سلسله مراتبی این توانایی را داشته و استفاده از آن ضعف مدل برنامه ریزی آرمانی را برطرف می کند.
در فرایند برنامه ریزی آرمانی با استفاده از سه اولویت مدل سازی نموده و برای بررسی با استفاده از نرم افزار Lingo محقق شدن اولویتها بررسی شدند و با توجه به اولویتهای محقق شده بهترین نوع پارچه برای افزایش بازده کارخانه تعیین گردیده است .
در این مطالعه با در نظر گرفتن محدودیت ظرفیت از وزن های نهایی فرایند تحلیل سلسله مراتبی به عنوان ضرایب تابع هدف در مدل برنامه ریزی آرمانی استفاده شده است .
در این مقاله از روشهای فرایند سلسله مراتبی و برنامه ریزی آرمانی برای اولویت بندی پارچه های تولیدی در یک کارخانه نساجی استفاده شده است .
براساس پژوهش انجام شده می توان با وارد ساختن معیارهای چندگانه در روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی از اطلاعات موجود به شکل منعطف وجامعی برای تصمیم گیری در خصوص انتخاب بهترین نوع پارچه استفاده نمود،بدین صورت که با تعیین ضرایب اهمیت پارچه ها نسبت به یکدیگر این ضرایب بعنوان یک پارامتر جدید در محدودیتها ی مدل برنامه خطی اعمال گردید تا میزان بهینه تولید پارچه ها برای حداکثر کردن بازده کارخانه محاسبه شود .
این روش که حاصل تلفیق فرایند تحلیل سلسله مراتبی و برنامه ریزی آرمانی می باشد، می تواند بهترین نوع پارچه که محدودیت ظرفیت تولید را بر آورده می سازند انتخاب کرد.