چکیده:
مسئله مقاله حاضر، بررسی حال و آینده هویت حوزه و روحانیت و نسبت آن با حوزه انقلابی است؛ چراکه حفظ و تقویت هویت جمعی روحانیت، امری مهم و نیازمند مراقبت و تدبر است. بررسی کردیم که حفظ و ارتقای هویت روحانیت، نیازمند بازشناسی ماموریت حوزه و روحانیت در مقیاس اقامه اجتماعی دین و حضور ملی و بین المللی در این مقیاس است. جوهره حوزه انقلابی نیز چیزی جز پذیرش این ماموریت نیست. برای این منظور فرضیه مقاله حاضر بدین قرار است که انقلابی گری، عامل محوری هویت ساز حوزه و روحانیت بوده، فضیلتی زاید بر ماموریت اصلی حوزه های علمیه نیست. همچنین انقلابی گری صرفا به معنای مشارکت سیاسی روحانیت در حکومت نیست؛ بلکه به معنای مسئولیت پذیری در اقامه اجتماعی اسلام است.
The present writing is to study the present and the future of the identity of Howzeh along with clericalism and its relationship with revolutionary Howzeh. Since the preserving and strengthening the collective identity of clericalism is considered an important issue and in need of surveillance and management, the preservation and advancement of the identity of clericalism is in need of re- identifying the obligation of Howzeh and clericalism in scale of social establishment of religion as well as the national and internationalpresence in this scale. The essence of revolutionary domain is nothing but accepting this responsibility. In this regard, the hypothesis of the present writing is that revolutionariness is considered as the main element for developing identity of Howzeh and clericalism and it is not a virtue beyond the main duty of seminary schools. Furthermore, revolutionariness is not merely the political cooperation of clericalism in government but also accepting the responsibility in social establishing of Islam.
خلاصه ماشینی:
بررسی کردیم که حفظ و ارتقای هویت روحانیت، نیازمند بازشناسی مأموریت حوزه و روحانیت در مقیاس اقامه اجتماعی دین و حضور ملی و بینالمللی در این مقیاس است.
در اندیشه اسلامی، هم فرد سرنوشت خود را با اختیار رقم میزند بهمقتضای آیه «و ما أصابکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم و یعفوا عن کثیر» (شوری: 30) و هم جامعه چنین است بهمقتضای آیه « إن الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم » (رعد: 13) و نیز آیه « ظهر الفساد فی البر و البحر بما هویت حوزه و روحانیت از این قبیل است.
معلوم شد که عامل مهم در این حفظ، و تقویت حفظ مرجعیت حوزه و روحانیت در دینشناسی، پاسخگویی به نیاز دینی جامعه اسلامی و اقدام در تحقق دین در مقیاس ملی و جهانی است.
(9) هوشمندی در تفکیک دوست و دشمن در حوزه علمیه: از یک زاویه، جریانهای فعال و مؤثر حوزه و روحانیت را میتوان به سه دسته تقسیم کرد: · گروهی که با پذیرش پیوند دین و سیاست به دنبال فهم و تحقق اسلام اجتماعی بوده و هستند و درعینحال منفعل از مظاهر جاهلیت مدرن نیستند و همین امر عامل همراهی آنها با معمار کبیر انقلاب اسلامی و جانشین ایشان بوده است.
ب) بازخوانی و تکامل نظام آموزشی و پژوهشی حوزه اگر درباره مأموریت روحانیت، بازخوانی انجام گرفت و پذیرفته شد مقیاس دینداری تغییریافته و حوزه علمیه درباره این مقیاس از دینداری (اقامه اجتماعی دین) مسئولیت قبول میکند و خود را کنار نمیکشد، الزامات آموزشی آن چیست؟ پیش از این ترسیم الزامات آموزشی، باید الزامات پژوهشی آن را تعیین کرد.