چکیده:
یکی از فناوریهایی که در عصر کنونی، برای نظارت بر اماکن و تأسیسات، کنترل رفت و آمدها و جلوگیری از ربوده شدن اموال، کاربرد بسیار گستردهای دارد دوربین مداربسته میباشد. اقتضاء شرایط امروزی زندگی بشری چنان است که در بعضی اماکن تنها راه صیانت و حفاظت از اموال، بهرهگیری از فناوری فوق میباشد. پرسش اساسی این مقاله این است که آیا سرقت از مکان مجهز به دوربین مداربسته، واجد شرایط سرقت از حرز به حساب میآید یا خیر؟ پاسخ به این سؤال، متفرع بر پرداختن به مسئله اساسی دیگری است و آن اینکه، مقوم مفهوم حرز چیست؟ آیا اشراف و نظارت بر مکان و به تعبیری دیگر مراعا بودن در صدق عنوان حرز کفایت میکند؟ یا در صورت اثبات حرزیت نظارت، آیا ادله به گونهای هست که شامل نظارت و پایش از طریق دوربین مداربسته نیز بشود؟ اینکه لسان ادله از چنین شمولی منصرف بوده و نافی این گستردگی ادعایی است؟ نویسندگان با استناد به ادلهای که متن مقاله متکفل بیان آن است با کافی دانستن نظارت و رویت در صدق عنوان حرز و با پذیرش توسعه در مصداق، امروزه مکان مجهز به دوربین مداربسته را البته با تحقق شروطی، مصداق سرقت از مکان مَحروز مییابد.
One of the technologies that is in the current era is to use CCTV to monitor places and facilities، control over traffic and prevent the abduction of property. The current condition of human life is such that in some places، the only way to protect and protect property is to use the technology above. The key question in this article is whether theft of a camera-equipped location is eligible for theft of amulets. The answer to this question is to address another fundamental problem، and what is the meaning of the concept of amulet? If there is evidence of monitoring constraint، is the evidence to include monitoring and monitoring through CCTV? The authors، referring to the proofs that the text of the article suggests، is sufficient to observe and observe the truth of the title of Amber، and with the acceptance of development in the case، today، the camera-equipped location، with the fulfillment of the conditions، is the case of robbery of the location Find out.
خلاصه ماشینی:
در مورد معنای عرفی حرز باید گفت: قطعاً در عرف، مفهوم حرز منحصر در مکانهای قفل شده، یا مکانی که مال در آن دفن شده نمیباشد بلکه مواردی همچون نظارت و مراقبت از گوسفندان در بیابان و متاع در خیابان (همانطوری که خواهد آمد) از نظر عرفی حرز محسوب میگردد؛ لذا تعاریف فوق به سبب اینکه تنها به مصادیق حرز توجه داشته و به ماهیت آن نپرداختهاند از سوی برخی معاصرین مورد مناقشه قرار گرفته و در تعریف حرز بیان داشتهاند: از نظر عرف حرز موضعی است که مسروق در آنجا مصون از أخذ و محفوظ از سرقت بوده، لذا اگر سارق اراده أخذ آن مال را داشته باشد احساس خطر کرده و باید تلاش زیادی کند تا اینکه آن مال را برباید (موسوی اردبیلی، 1427ق، ج3، ص164).
2. ادله حرزیت نظارت و بررسی میزان شمولیت آن اثبات حرزیت مکان مجهز به دوربین مداربسته، متفرع بر احراز مسئله دیگری است؛ پرسشی که قبل از هر چیزی باید به آن پرداخت این است که آیا نظارت از طریق دیدگان به صورت غیرمسلح حرز محسوب میگردد؟ در صورت اثبات حرزیت، آیا ادله به گونهای هست که شامل نظارت و پایش از طریق دوربین مداربسته نیز بشود؟ یا اینکه لسان ادله از چنین شمولی منصرف بوده و نافی این گستردگی ادعایی است؟ گروهی از فقها، نظارت و مراعا را حرز دانستهاند (طوسی، 1387، ج8، ص23؛ طوسی، 1407ق، ج5، ص420؛ علامه حلی، 1413ق، ج3، ص560؛ فخرالمحققین، 1387، ج4، ص529؛ فاضل مقداد، 1404ق، ج4، ص378؛ فیض کاشانی، بیتا، ج2، ص92؛ موسوی اردبیلی، 1427ق، ج3، ص171).