چکیده:
در تمام کشورهای جهان بهرهمندی از مسکن و سرپناه جزء نیازهای
اساسی انسانها به شمار میرود. با پیشرفت جوامع بشری و گرایش به
سمت تخصصی شدن آمورء در حال حاضر به جای ساخت مسکن توسط
خود خانوارها و افراد» مسکن نیز همچون کالاهای دیگر توسط سازندگان آن
در بازار عرضه شده و متقاضیان از طریق خرید آن اقدام به تامین خدمات
سرپناه میتمایند. ولی تفاوت اساسی مسکن با سایر کالاهای عرضهشده در
بازارهای دیگر گردش مالی عظلیم آن وبار سنگون مالی است کهاتسبت به
داراییها بر دوش متقاضیان میگذارد. بنابراین» فراهم کردن منابع مالی برای
خرید مسکن بخش مهمی از ساختار مالی کشورهای مختلف از جمله ایران
است. بالاخص این که بنابر آمار بانک مرکزی سهم مسکن در هزینه خانوار
شهری از ۲۷/۶ درصد در سال ۱۳۸۴ به ۳۵ درصد در سال ۱۳۹۴رسیده که
افزایش ۷/۴ درصدی را نشان میدهد. همچنین ۲۵/۲ درصد از خانوارهای
ایرانی همچنان اجارهنشین هستند.ء که میتوان چنین تفسیر کرد که حدود
یک چهارم خانوارهای ایرانی میتوانند متقاضی بالقوه استفاده از روشهای
تامین مالی مسکن باشند.