چکیده:
شبهه اقتباس قرآن کریم از عهدین یکی از شبهات اساسی مستشرقان به قرآن است. یکی از دلایل قائلان به این شبهه، شباهتهایی است که بین قرآن و عهدین وجود دارد و برخی موارد آن در قصص قرآن و داستانهای عهد عتیق جلوهگر شده است. با مقایسه تطبیقی تفسیر قصص قرآن و داستانهای عهد عتیق و استخراج تفاوتهای آن میتوان به این شبهه پاسخ گفت. یکی از این نقلهای مشترک، حکایت درخواست پادشاه توسط بنیاسرائیل است که در نتیجه خدای متعال فردی را بهعنوان پادشاه قوم برمیگزیند. این فرد در قرآن «طالوت» و در عهد عتیق «شائول» نام دارد. در این قصه شباهتی اندک و تفاوتهایی بسیار میان نقل قرآن و عهد عتیق مشاهده میشود؛ شیوه نقل حکایت و قصص در قرآن و عهد عتیق متفاوت است و پیامبران و شخصیتهای برجسته در عهد عتیق هیچگونه تقدسی ندارند. قرآن داشتن تخصص و دانش و همچنین توانایی و قدرت جسمانی را شرط لازم برای رهبری میداند ولی در عهد عتیق فقط به قدرت جسمانی اشاره شده است. روایات تفسیری و بیان تفاسیر نیز در این زمینه گاه همسو با عهد عتیق و گاه متفاوت با آن است.
خلاصه ماشینی:
"هر چند نگاه سنتی درباره نویسندگان کتابهای عهد عتیق این است که نویسنده هر کتاب همان شخص خاصی است که کتاب به او نسبت داده شده است و به سختی از الهامی بودن تمام آن دفاع میکنند، اما منتقدان معتقدند این متون بشری و پر اشتباه هستند (کائوتسکی، 1385: 1 / 34) و دلیل آن افزون بر وجود اختلافهای متعدد درونمتنی، وجود تعارض با علوم تجربی است، برای نمونه بسیاری از نقلهای عهد عتیق با یافتههای باستانشناسی در تضاد است؛ طبق این یافتهها، شهر عراد و حشبون که طبق نقل کتاب مقدس توسط حضرت موسی× فتح گردید، (تثنیه: 2 / 37 ـ 26) در آن زمان و درواقع در طول هزاره دوم قبل از میلاد بهطورکلی خالی از سکنه بوده است و نمیتوانسته مردمان و پادشاهی داشته باشد تا به جنگ بنیاسرائیل بیایند و همین مسئله درمورد شهرهای سرزمین عای، حبرون، جبعون و اریحا که براساس کتاب مقدس در زمان یوشع فتح شده (یوشع: 6 و 11 ـ 8) نیز صدق میکند.
بر خلاف عهد عتیق که شائول را نخستین پادشاه قوم بنیاسرائیل میداند، (اول سموئیل، 8) در روایات اینگونه تبیین شده که طالوت اولین پادشاه نیست و قبلا اینها پادشاه داشتهاند، اما بعد از دورهای که توسط جالوت به استضعاف کشیده شده بودند و زیر سلطه او بودند پادشاه نداشته و لذا از خدا درخواست پادشاه میکنند و بعد از انتخاب طالوت که از فرزندان بنیامین است، میگویند چگونه او پادشاه باشد که نه از خاندان لاوی است که نبوت در آنها بوده و نه از فرزندان یوسف یا یهودا که سلطنت با آنها بوده است؟ و دلیل اینکه خود را از او برتر میدانستند، همین بود."