چکیده:
توانایی مدیریت یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر عملکرد مالی و تداوم فعالیت است که میتواند منجر به افزایش کارایی و بهرهوری شود. با توجه به تاثیر بسزایی که توانایی مدیریت در بهبود عملکرد شرکت، سرمایهگذاری و ایجاد وجه نقد دارد و با در نظر گرفتن نقش با اهمیتی که نقدینگی شرکت در وضعیت مالی آن ایفا میکند، مدیریت شرکت میتواند با افزایش انعطاف پذیری مالی، شرکت را از درماندگی مالی مصون نگه دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تجربی نقش میانجیگری انعطافپذیری مالی در تبیین رابطه بین توانایی مدیریت و درماندگی مالی 104 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1388-1394 است. برای آزمون فرضیهها از رگرسیون دادههای ترکیبی و رگرسیون لاجستیک و به منظور تشخیص نقش میانجیگری از آزمون سوبل استفاده شده است. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین توانایی مدیریت و انعطافپذیری مالی وجود دارد. همچنین، نتایج حاکی از وجود رابطه منفی و معنادار بین توانایی مدیریت و انعطافپذیری مالی با درماندگی مالی شرکت است و نتایج بدست آمده از آزمون سوبل بیانگر آن است که در تبیین رابطه بین توانایی مدیریت و درماندگی مالی، انعطافپذیری مالی نقش میانجی ایفا نمیکند. به عبارت دیگر، با وجود اینکه انعطافپذیری مالی به عنوان عنصر مهم و تاثیرگذار بر عملکرد مالی شرکتها میباشد اما نمیتواند به عنوان میانجی رابطه بین توانایی مدیریت و درماندگی مالی باشد.
Management ability is one of the influential variables on financial performance and continuity of activity, which can lead to higher efficiency and productivity. Considering the significant impact of management ability on company’s performance, investment and cash creation, and considering the importance of the company's liquidity role in its financial status, management can increase the company's flexibility to keep company Financially safe. The purpose of this study is to investigate the mediator role of financial flexibility in explaining the relationship between management ability and financial distress of 104 companies listed in Tehran Stock Exchange during 2010-2016. To test the hypotheses Panel data regression and logistic regression and for mediation recognition Sobel test has been used. The results showed that there is a positive and significant relationship between management ability and financial flexibility. In addition, the results indicate a negative and significant relationship between management ability, financial flexibility and financial distress and the results of the Sobel test indicate that financial flexibility does not play a mediator role in explaining the relationship between management ability and financial distress. In the other words, while financial flexibility is an important element which affect the financial performance of companies, it can not be regarded as a mediator between the management ability and financial distress.
خلاصه ماشینی:
هدف پژوهش حاضــر بررســی تجربی نقش میانجیگری انعطافپذیری مالی در تبیین رابطه بین توانایی مدیریت و درماندگی مالی ١٠٤ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ١٣٨٨-١٣٩٤ است .
٢-٢- پیشینه پژوهش مرور مطالعات و پژوهش های مرتبط با موضوع از منابع مختلف نظیر دانشگاهها و مراکز تهیه و تدارک کننده منابع علمی و پژوهشی، موید این نکته هستند که پژوهش های انجام شده درباره این موضوع اندک است ، ولی تحقیقات نسبتا مشابه انجام شده در داخل و خارج از کشور، به ترتیب زیر ارائه میشود: کردستانی و همکاران (١٣٩٠؛ ١٩١) در پژوهش خود طی سالهای ١٣٨٠-١٣٨٦ در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران به مقایسه کارایی نسبت های مالی مبتنی بر روش نقدی و روش تعهدی در پیش بینی درماندگی مالی، با استفاده از مدل رگرسیون لاجیت و مدل تحلیل ممیزی در ٢٧ شرکت ورشکسته و ٢٧ شرکت غیرورشکسته پرداختند و به این نتیجه رسیدند که نسبت های مالی مبتنی بر ترازنامه و سود و زیان در مقایسه با نسبت های مالی مبتنی بر صورت جریان نقدی، کارایی بیشتری دارند.
ممتازیان و کاظم نژاد (١٣٩٥؛ ٦٥) پژوهشی با عنوان «تاثیر قابلیت های مدیریت و معیارهای عملکرد با استفاده از تحلیل پوششی در بورس اوراق بهادار تهران» انجام دادند که در آن تاثیر متغیرهای اندازه شرکت و اهرم مالی را کنترل کرده و به این نتیجه رسیدند که بین قابلیت های مدیران و معیارهای عملکرد شرکت رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.
The impact of financial flexibility on capital structure decisions: Some empirical evidence Available at SSRN: https://ssrn.