چکیده:
امروزه گردشگری از مهمترین فعالیتهای درآمدزا بهویژه بهمنظور کاهش وابستگی به نفت در کشور محسوب میشود و در چند دهه اخیر توجه و نظر بسیاری از پژوهشگران، برنامه ریزان و برنامهسازان در حوزههای مختلف علمی برای تدوین و اجرای برنامههای گسترش و پیشرفت این صنعت را به خود جلب کرده است. ازجمله موضوعها و برنامههایی که توجه ویژهای را طلبیده تا بتواند رضایت گردشگران را تأمین و بازار گردشگری کشور را تقویت کند، مبحث زیرساختهای گردشگری است. این پژوهش باهدف بررسی نحوه توزیع زیرساختهای گردشگری استان مرکزی و رتبهبندی شهرستانها ازنظر سطح برخورداری با استفاده از تکنیک Toppsis-Saw انجامشده و برای تعیین نحوه توزیع زیرساختها از ضریب چولگی پیرسونی استفادهشده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی_تحلیلی بوده و دادههای موردنیاز با به روش اسنادی و کتابخانهای جمعآوریشده است. نتایج نشان میدهد که شهرستان اراک، ساوه و خمین در رتبههای نخست و شهرستانهای خنداب و فراهان در رتبههای آخر قرار دارند. همچنین نتایج بهکارگیری ضریب چولگی پیرسونی بیانگر نامتعادل بودن و ضعف شهرستانهای استان مرکزی ازلحاظ برخورداری از زیرساختهای گردشگری است. لذا اولویتبندی شهرستانهای این استان به لحاظ معیارهایی نظیر؛پتانسیلهایگردشگری، حوزه نفوذ، مناطق محرک توسعه، انگیزه سرمایهگذاری؛ به منظور توزیع بهینه زیرساخت ها امری الزامی است که در اسناد توسعه و آمایش استان مرکزی باید مورد بازبینی و اقدام جدی قرار گیرند.
Introduction
Todays, tourism is considered as the most important income generating activities, specially in order to reduce dependence on oil in the country and in some recent decades, has attracted the attention of many scholars, planners, and planners in various fields of science to the development and implementation of the industry's expansion plans. Among the topics and programs is the topic of tourism infrastructure. Markazi province is located in the center of Arak city, which is on the way of important communication routes to the south of the country. Although this province is known as an industrial one, it has many tourist attractions in Arak and its other cities. Therefore, studying and planning for this important issue is necessary. Measuring the level of tourism infrastructure with decision-making models would be an important step in guiding the current situation.