چکیده:
مقالۀ حاضر، به ارایه مدل نظری برای شناسایی قابلیتهای مدیریت طرح و بررسی اثر آنها بر عملکرد طرحهای توسعه محصول جدید در فضای نوآوری باز میپردازد. سازمان هایی که راهبرد نوآوری باز برای توسعه محصولات جدید خود انتخاب می نمایند، نیاز دارند که قابلیتهای جدیدی را در سطح طرح، پروژه و سازمان مادر ایجاد و یا قابلیتهایی را تقویت کنند تا بتوانند در این فضای جدید موفق باشند. با ایجاد یا توسعه این قابلیتها، میتوان از طریق استفاده از ظرفیتهای شبکه خارج از سازمان و توانمندیها و فنآوریهای موجود در بازار، عملکرد بهتری در مدیریت طرحهای توسعه محصول جدید داشت. بدون توجه به این قابلیتها ممکن است عملکرد و موفقیت کمتری را در سازمان شاهد باشیم. در این مقاله با استفاده از روش نظریه داده بنیاد، قابلیتهای مورد نیاز در سطح طرح و سازمان مادر برای توسعه محصولات جدید در فضای نوآوری باز شناسایی گردید. با مطالعۀ چهار طرح نسبتاً موفق و از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و تجزیه و تحلیل دادهها، این قابلیتها شناسایی و در قالب یک مدل نظری ارایه شد. هشت قابلیت شناسایی شده، بهعنوان مهمترین قابلیتهای موثر بر موفقیت عملکرد طرحهای توسعۀ محصول جدید عبارتاند از: مدیریت یکپارچگی و تغییرات؛ شکست، تعریف و تحویلگیری کار؛ مدیریت دانش و فنآوری؛ تدوین استراتژی مناسب همکاری و برونسپاری؛ مدیریت قرارداد و دعاوی؛ مدیریت شبکه؛ بودجهبندی و تامین بهموقع منابع مالی و مدیریت ارتباطات. این قابلیتها مکمل قابلیتهای عمومی مورد نیاز برای مدیریت طرحهای توسعهی محصول جدید بوده و بایستی در فضای نوآوری باز، توسعه و تقویت شوند. همچنین، عواملی مانند مدیریت شبکه، سازماندهی و معماری مناسب، انعطاف در آئیننامهها و الزامات حقوقی و بازرگانی، صندوقهای حمایتی از پیمانکاران، مدیریت فنآوری، سیستمهای نگهداشت منابع انسانی، دانش فنی و فرهنگ سازمانی باز در سطح سازمان باز برای افزایش موفقیت طرح های توسعه محصول جدید شناسایی گردید. در نهایت، یک مدل نظری بر مبنای دادههای جمعآوری شده و تحلیلهای انجام شده، ارایه گردیده است.
خلاصه ماشینی:
ir"/> چکیده مقالۀ حاضر، به ارایه مدل نظری برای شناسایی قابلیتهای مدیریت طرح و بررسی اثر آنها بر عملکرد طرحهای توسعه محصول جدید در فضای نوآوری باز میپردازد.
در این مقاله با استفاده از روش نظریه داده بنیاد، قابلیتهای مورد نیاز در سطح طرح و سازمان مادر برای توسعه محصولات جدید در فضای نوآوری باز شناسایی گردید.
بنابراین، برای افزایش ضریب موفقیت طرحهای توسعهی محصولات جدید در سطح صنعت فضایی و با تاکید بر برنامه راهبردی این صنعت، بایستی رویکرد شبکهسازی و نوآوری باز مورد استفاده قرار گیرد.
بنابراین، در این تحقیق بهدنبال شناسایی قابلیتهایی هستیم که برای مدیریت موفق طرحهای توسعهی محصولات جدید در فضای نوآوری باز در صنعت فضایی ایران مورد نیازند.
بنابراین، سوال اصلی این پژوهش این است که "قابلیتهای مدیریت طرح موثر بر عملکرد توسعهی محصولات جدید در فضای نوآوری باز در صنعت فضایی کشور، کدامند؟" در این پژوهش، بهمنظور شناسایی قابلیتهای مدیریت طرح در سطح طرحها و پروژههای فضایی، از روش پژوهش کیفی و نظریهپردازی داده بنیاد استفاده شده است.
در این پژوهش چهار طرح توسعه محصول جدید در صنعت فضایی که سیستمی بوده و با رویکرد نوآوری باز مدیریت و اجرا شده اند مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجهگیری در این تحقیق، بهدنبال شناسایی قابلیتهایی بودیم که برای مدیریت طرحهای توسعهی محصولات جدید در فضای نوآوری باز و همکاری با شبکه در سازمان فضایی کشور مورد نیاز است.