چکیده:
هدف: هدف پژوهش، شناسایی شایستگی های مدیریتی حضرت موسی(ع) و تعیین روابط علت- معلولی آنها جهت استفاده دانش پژوهان و مدیران است.
روش:برای شناسایی شایستگی ها از روش راهبرد نظریه برخواسته از داده ها استفاده شد و تعیین میزان اثرات علت و معلولی این شایستگی ها بر یکدیگر با دیماتل خاکستری صورت گرفته شد.
یافته ها: بر اساس نتایج بخش اول، هشت شایستگی مدیریتی؛ شامل مهارت ارتباطی، قدرت تصمیم گیری، هوش معنوی، مدیریت استعداد، قدرت تنبیه، قدرت رهبری، مدیریت بحران و ویژگی های شخصیتی به عنوان شایستگی های مدیریتی حضرت موسی(ع) استخراج شدند و بر اساس یافته های روش دیماتل خاکستری، ابعاد «ویژگی های شخصیتی» و «قدرت رهبری»، تاثیرگذارترین و ابعاد «مدیریت بحران» و «قدرت تصمیم گیری»، تاثیرپذیرترین شایستگی ها معرفی شدند.
نتیجه گیری: شایستگی های مدیریتی حضرت موسی(ع) و روابط شناسایی شده آنها می توانند راهنمای مناسبی برای آموزش مدیریتی اسلامی در دانشگاه ها و کاربرد آن توسط مدیران در جامعه اسلامی باشند.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای بخش کیفی پژوهش در این پژوهش پس از مطالعه و بررسی قرآن کریم و متون تفسیری آن(طباطبائی، 1392؛ قرائتی، 1392؛ جوادی آملی، 1380) و تفسیرهای موجود در ترجمه قرآن توسط دکتر الهی قمشهای(1380)، هشت بعد شایستگی حضرت موسی(ع) به عنوان شایستگیهای مدیریتی آن حضرت استخراج شد که نتایج آن در جدولهای 3 تا 10 آمده است.
از زمان نزول قرآن کریم بیش از 1400 سال قمری میگذرد با این وجود نکته جالب توجه این است که بسیاری از شاخصها و ابعاد شایستگی حضرت موسی(ع) که در این پژوهش از آیات الهی استخراج شد؛ در عصر حاضر توسط دانشمندان مدیریت نیز با بررسی سازمانهای امروزی بدین موارد دست یافته اند، که به چند مورد اشاره میشود: کان و جیچنگ 2 به نقل از هانگهیو و یانگهیو(2009) نیز 9 شایستگی برای مدیران بیان کردند که از این بین، توانایی تصمیمگیری با پژوهش ما منطبق است.
بنابر این، برای پیادهسازی یک مدل شایستگی برای مدیران در دانشگاه تهران پیشنهاد میشود ابعاد شایستگی شناسایی شده برای حضرت موسی(ع)، به عنوان یکی از بزرگترین پیامبران اولوالعزم، در نظر گرفته شود و با توجه به تأثیرگذاری بالای «ویژگیهای شخصیتی» و «قدرت رهبری» بر سایر شایستگیهای مدیران، مدیران برای ارتقای ویژگیهای شخصیتی خود، ویژگیهای آن حضرت، نظیر دور اندیشی و تدبیر، تعهد و مسئولیتپذیری، توانایی تحمل ابهام، نیکوکار و صالح بودن، برخورداری از مرکز کنترل درونی، انجام رفتارهای سنجیده، پذیرش خطاهای خود، صبر، اخلاص، تقریب، احسان، وقتشناسی، پرهیز از اسراف، پشتکار و تلاش، کنجکاوی، به دنبال حقیقت بودن و به فکر مردم بودن را اسوۀ خود قرار دهند."