چکیده:
افزایش وابستگی متقابل و تعاملات میان موسسههاو بخش های مختلف آن علاوه برایجاد فرصت ها، زمینههای زیادی برای ارتباطات نادرست، سوء تفاهم، برداشتهای نادرست و کاهش بهرهوری بهوجود میآورد. تنوع سبکهای مدیریت در رفع تعارض، به انواع رویکردها و راهحلهای مختلف منجر میشود و این امر نیز زمینه بالقوهای را هم برای افزایش و همین طور کاهش تعارض فراهم میکند . هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی عوامل بهوجود آورندة تعارض درونفردی به عنوان عامل اثرگذار بر سلامت روانشناختی مدیران و کارکنان موسسهها و ارتباط آن با سبکهای مختلف مدیریت تعارض است. ابزار به کار رفته برای گردآوری آطلاعات3 گروه پرسشنامه، شامل پرسشنامة سنجش عوامل دموگرافیک، تعارض درونفردی و بررسی سبک مدیریت (CMSQ)، است. جامعهی آماری، کارکنان و مدیران موسسهها، روش نمونهگیری، روش خوشهای و تعداد نمونه 174 نفر بوده است و تحلیل دادهها ازطریق آزمونهای استنباطی یو- من ویتنی، تست فریدمن و رگرسیون چند متغیره، انجام شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که سبک مدیریت تعارض کارکنان و مدیران موسسهها در برخورد با تعارض، همان سبک اعتماد متقابل است. از عوامل تشکیل دهندة تعارض درونفردی، عامل ناهماهنگی بین انتظارهای شغلی از فرد با اعتقادهای فرد بهعنوان مهمترین عامل بهوجود آورندة تعارض درونفردی درموسسهها شناخته شد و همچنین ارتباط معنیداری بین تعارض درون فردی با سبک اجبار مشاهده شد، یعنی با به کارگیری سبک مدیریت اجبار، میزان تعارض درونفردی افراد، افزایش مییابد.
خلاصه ماشینی:
در پاسخ به این سوال که آیا زنان و مردان برای اداره کردن تعارض از سبک مشابه استفاده می کنند؟ نتایج بررسی عامل جنسیت نشان می دهد که در سبک اعتماد متقابل ٢٥١٧٥٠=U و٠٠٥ =p بین مردان و زنان تفاوت معنی دار بود.
در پاسخ به این سوال که رابطه ی ویژگی های دموگرافیک افراد در انتخاب سبک مدیریت تعارض چگونه است ؟ در بررسی عامل وضعیت تاهل نتایج نشان می دهد که در سبک تعارض سازش تفاوت بین افراد متاهل در مقایسه با افراد مجرد معنی دار بود، یعنی افراد متاهل بیشتر سبک سازش را ترجیح داده بودند.
در نتایج تحقیق آنها مشخص شد که بین سبک های حل تعارض پرستاران زن ومرد تفاوت معنی داری وجود دارد به این مفهوم که مردان بیش تر از زنان از سبک همکاری ، مصالحه و گذشت به منظور حل تعارض سود می جویند.
نتیجة این بخش از تحقیق با نتایج باباپورخیرالدین که در آن نتایج بررسی درارتباط جنسیت با سبک های مختلف تعارض عدم وجود تفاوت بین دختران و پسران را در انتخاب سبک مدیریت تعارض نشان داد [٤] که همچنین با نتایج نیکویی مقدم و همکارانش همخوانی ندارد [٩].
پر کردن این شکاف از سوی سیستم آموزش و پرورش نقش اساسی درارتقای سطح منطق افراد و انتخاب سبک درست مدیریت تعارض و برخورد مناسب با تعارض به وجود آمده در روابط افراد را دارد و گنجاندن مطالب درسی در ارتباط با مشکل های واقعی در جامعه و برخورد مناسب با آنها برای مقاطع تحصیلی متفاوت می تواند مفید باشد.