چکیده:
زمینه و هدف: باوجود پیش بینی حق های متعدد برای متهم، در کلیه مراحل دادرسی کیفری، در اسناد بین المللی و نظام های حقوقی، اعمال این حقوق برای وی در مرحله تحقیقات ضابطان دادگستری در برخی از نظام های حقوقی از جمله ایران با چالش ها و موانعی مواجه است. از آنجا که بسیاری از تصمیم های قضایی در مورد متهمان مبتنی بر دلایل و اسناد و مدارکی است که هنگام تحقیقات، ضابطان دادگستری جمع آوری و ارائه می شود، رعایت حق سکوت متهم در این مرحله، وی را از خطر نقض دادرسی عادلانه در مورد او مصون می دارد، هرچند که از دیدگاه پلیسی و قضایی (به ویژه با الگوی کنترل جرم)، رعایت تشریفات دادرسی عادلانه مانند رعایت حق سکوت، ممکن است موجب محدودیت در کشف جرم و شناسایی و دستگیری متهمان و افشای اطلاعات مربوط به پرونده تلقی شود.
روش: این پژوهش توصیفی- تحلیلی و کاربردی و از نظر شیوه اجرا کتابخانه ای است و درصدد شناسایی چالش ها و ارائه سازوکارهای رعایت حق سکوت در فرآیند بازجویی ضابطان دادگستری است.
یافته ها و نتایج: در این پژوهش، مهم ترین سازوکارهای رعایت حق سکوت در جریان تحقیقات ضابطان دادگستری، مانند تدوین منشور حقوق متهم و منشور اخلاقی ضابطان، تمرکز بر ادله محوری جرم به جای اقرارمحوری، استانداردسازی رفتار بازجویان و نظارت و ارزیابی مستمر، ابطال برخی ادله به دست آمده ازطریق روش های غیرقانونی، تجهیز ضابطان به روش های نوین و علمی جمع آوری ادله فیزیکی و ایجاد بسترهای اطلاعاتی و فنی لازم برای کشف جرم، بازنگری در نظام گزارش دهی ضابطان و تخصصی شدن آنان، معرفی شده است تا زمینه چگونگی ایجاد تعادل و توازن میان دغدغه های مربوط به شناسایی و دستگیری متهمان و تضمین های برخورداری آنان از دادرسی عادلانه، شناسایی شود. در عین حال، مهم ترین چالش ها و موانع موجود در این زمینه نیز تناسب نداشتن منابع و امکانات پلیس با حجم پرونده ها و فقدان تخصص گرایی، ضعف یا ناکارآمدی راه های کشف علمی جرایم، فقدان وسایل و تجهیزات نوین سخت افزاری کشف جرم، اتهام محوری و فرهنگ اقرارمحوری حاکم بر رفتار ضابطان، سکوت اختیارکردن توسط مجرمان حرفه ای، اطاله دادرسی، انحراف روند رسیدگی قضایی و نداشتن امکان مقابله موثر با جرم، اعلام شده است. شناخت چالش ها می تواند تا حدودی بسترهای لازم برای اجرای موثر قانون جدید آیین دادرسی کیفری توسط ضابطان را فراهم آورد.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که بسیاری از تصمیم های قضایی در مورد متهمان مبتنی بر دلایل و اسناد و مدارکی است که هنگام تحقیقات ، ضابطان دادگستری جمع آوری و ارائه می شود، رعایت حق سکوت متهم در این مرحله ، وی را از خطر نقض دادرسی عادلانه در مورد او مصـون مـی دارد، هرچنـد کـه از دیـدگاه پلیسـی و قضـایی (به ویژه با الگوی کنترل جرم )، رعایت تشـریفات دادرسـی عادلانـه ماننـد رعایـت حـق سـکوت ، ممکـن اسـت موجـب محدودیت در کشف جرم و شناسایی و دستگیری متهمان و افشای اطلاعات مربوط به پرونده تلقی شود.
یافته ها و نتایج : در این پژوهش ، مهم ترین سازوکارهای رعایت حق سکوت در جریان تحقیقات ضابطان دادگستری ، ماننـد تـدوین منشـور حقـوق مـتهم و منشـور اخلاقـی ضـابطان ، تمرکـز بـر ادلـه محـوری جـرم بـه جـای اقرارمحـوری ، استانداردسازی رفتار بازجویان و نظارت و ارزیابی مستمر، ابطال برخی ادله به دست آمده ازطریق روش های غیرقـانونی ، تجهیز ضابطان به روش های نوین و علمی جمع آوری ادله فیزیکی و ایجاد بسترهای اطلاعاتی و فنـی لازم بـرای کشـف جرم ، بازنگری در نظام گزارش دهی ضابطان و تخصصی شدن آنان ، معرفی شده است تا زمینه چگونگی ایجـاد تعـادل و توازن میان دغدغه های مربوط به شناسایی و دسـتگیری متهمـان و تضـمین هـای برخـورداری آنـان از دادرسـی عادلانـه ، شناسایی شود.
(
, 
, 
)
