... بیم و امید در حرم ماه پنجم سرمقاله

"فرمانی که ظاهرا یک روز قبل از آن به امضاء رسیده بود و مردم روز ابلاغ آن را «روز مشروطیت» نامیدند و این نقطه‌ی امیدی بود برای مردمی که گمان می‌کردند با تشکیل مجلس و محدود کردن اختیارات شاه به عنوان صاحب کشور و جان و مال مردم براساس قوانین مشروطیت می‌توانند زندگی آسوده‌تری داشته باشند و این یک نقطه‌ی امید بود و چهاردهم مرداد آغاز این امیدواری. اما این امید چندان نپایید و یک ماهی کم‌تر از دو سال بعد، در روزی از تیر ماه محمدعلی شاه مجلس شورای ملی را به توپ بست و بار امید را فروریخت و مرداد ماه 1287 در دو سالگی صدور فرمان مشروطیت بسیاری از مشروطه‌خواهان در غل و زنجیر بودند و برخی نیز جانشان گرفته شده بود و این آغاز دوران بیم و ناامیدی بود."