داستان ایرانی؛ سوخت، سوخت ... ادب و هنر

"دستی به صورت بچه کشید و عرقش را پاک کرد. بچه در بغلش دست و پا می‌زد و گریه‌اش بیشتر شده بود. بچه را روی فرش گذاشت و به طرف دستشویی دوید. بچه خودش را روی فرش می‌کشید و به طرف او می‌آمد. گریه‌ی بچه بلندتر شده بود. بچه اسباب‌بازی‌ها را کنار زده بود و به طرف او می‌خزید و دانه‌های اشک روی صورتش می‌ریخت. «ای خدا این دیگه کیه؟» گوش داد، صدای زنگ باز بلند شد. بچه را ول کرد و خودش را به آیفون رساند. مادرش ساک را با خودش آورد توی اتاق. «چرا اینو بیرون گذاشتی؟» برگشت به بچه نگاه کرد. «این بچه چشه؟» ساک را روی فرش گذاشت. وقتی برگشت لباس بچه عوض شده بود. » مادرش پودر نستله را توی آب جوشیده حل کرد و به بچه داد بچه خورد و چشم‌هایش به هم رفت. بچه چشم‌هایش را باز کرد گونه‌اش را بوسید."