خلاصه ماشینی:
"گامهای توسعه در محدودهای تنگ و بسته، بلندتر و استوارتر برداشته میشود یا در دشت فراخی که بیشتر افراد جامعه در بخشهای اقتصادی آن گستردهاند؟حرکت به سوی عدالت اجتماعی از کدام مسیر نزدیکتر خواهد بود؟تجربیات جهانی و نظریات علمی و آثاری که از قبل به دست جوامع رسیده ثابت کرده است که اگر انحصار و تصمیمگیری در مورد اقتصاد به صورت متمرکز و در جمع بسیار محدودی صورت پذیرد ارتباطات همه تابع آن محدوده خواهد بود و شکوفایی استعدادها و خلاقیتها در حاشیه خواهد ماند.
اگر ما بخواهیم فقر زدایی کنیم -و البته نه از طریق یارانه-باید قدرت خرید، امکان رقابت و استفاده از تسهیلات و منابع را برای آحاد جامعه و واحدهای کوچک فراهم سازیم و این فراگرد جز در سایه امنیت اقتصادی میسر نخواهد بود.
برای اینکه صنعت بیمه در کشور ما رشد کند چارهای جز آزادسازی نداریم اما باید به زمان بیشتر توجه کنیم و هدایت شده عمل نماییم؛از نظر قانونی نیز مشکلی نداریم."