خلاصه ماشینی:
"الان شرایط به نسبت یک دههی قبل در عرصهی فرهنگ و هنر و به خصوص طراحی و کاریکاتور تغییر کرده؟ به نظر من در این ده ساله اوضاع خیلی بهتر شده.
یعنی بچهی امروز گسترهی اطلاعات و ارتباطاتی پیدا کرده که برای پدرش و استادش عجیب است و به نظر من در آینده آموزش سنتی از بین میرود چون آنچه را دوازده سال در مدرسه میخوانی میتوانی طی چند سال از طریق همین دنیای مجازی یاد بگیری و این همه وقت و پول صرف نکنی و درواقع ما وارد دوران جدیدی شدهایم که ارزش آن هنوز درک نشده و به نظر من از سفر به کرهی ماه مهمتر است.
در عرصهی کاریکاتور و طراحی چه درصدی از کارها عامهپسند و مبتذل است و چه درصدی کار اصیل و ارزشمند و مانا و اینکه اعتبار فرهنگی و جهانی داشته باشد البته ترازوی جهان هم خیلی میزان نیست ولی به هر حال میتواند یک معیار باشد.
الان شما اگر در همین زمینه پژوهش کنید میبینید تمام نشریات پر از کارهای مبتذل شده به خصوص پر از این کمیک استریپهای مبتذل و جای کار ارزشمند خالی است.
ولی در ایران مردم هنوز هنر را دنبال میکنند چون همیشه این چیزها یا نبوده یا ممنوع بوده و امروز که اوضاع کمی بهتر شده چون مردم قبلا کمتر آثار هنری را میشناختند چون اروپا و آمریکا از ما دور بود و مثل امروز هم وسایل ارتباطی همه چیز را در دسترس نمیگذاشت بنابراین مردم، امروز تازه با چیزهایی آشنا شدهاند که سالها پیش دنیا با آن آشنا بود و امروز آن را پشت سر گذاشته و دیگر برایشان جذابیتی ندارد."