چکیده:
اگر تعاملات بین شهرداری و شورای شهر دچار آسیب شود، اثربخشی آنها صدمه میخورد و این امر بر حیات شهری پایدار تاثیر منفی خواهد گذاشت؛ بنابراین انجام مطالعاتی بومی که درصدد کاوش این آسیبها برآیند، ضرورت دارد. بر این اساس هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و اولویتبندی آسیبهای تعاملات شهرداریها و شوراهای اسلامی شهرهای استان لرستان است. از اینرو در چارچوب مدل ایجاد گونهشناسی از روشهای آمیخته اکتشافی، نخست از طریق نمونهگیری نوعی، با 51 نفر از اعضای شوراها و شهرداران شهرهای لرستان مصاحبه باز انجام شدکه 6 آسیب کلان و 31 خرده آسیب، شناسایی گردید. سپس پرسشنامهای بر مبنای مقایسه زوجی، حاوی آسیبهای یاد شده تهیه و میان شهرداران و اعضای شوراهای شهرهای استان لرستان به تعداد 64 نفر توزیع شد. نتایج فن AHP نشان دادند از بین آسیبهای کلان، به ترتیب دو آسیب عدمنهادینگی شوراها و شهرداریها و نواقص قانونی و از بین خردهآسیبها به ترتیب قانون نارسای شوراها و شهرداریها و آموزش ناکافی اعضای شورا در قبال وظایفشان، به عنوان مهمترین آسیبهای تعاملات شهرداریها و شوراهای شهر استان لرستان شناسایی شدند.