چکیده:
حق کرامت انسانی یکی از حقوق بنیادین حقوق بشر می‌باشد. این حق زمانی که وارد عرصه‌های دیگری مانند حقوق رسانه می‌شود اهمیت دوچندان پیدا می‌کند و می‌بایست توجه خاصی بدان شود. بدین خاطر برای حفظ این حق در جایگاه خودش نیازمند پشتیبانی قدرت فائقه‌ای خواهیم بود که این نقش را می‌بایست حکومت‌ها برعهده گیرند. در این خصوص دولت‌ها باید وظایفی را متحمل شوند تا این مهم تحقق یابد.
در این مقاله برآنیم تا وظایفی را برای دولت‌ها در رابطه با حراست از جایگاه حق کرامت انسانی در حوزه حقوق رسانه برشماریم و اهمیت آن را بیشتر مورد توجه قرار دهیم.
خلاصه ماشینی:
"مجمع پارلمانی شورای اروپا همچنین با یادآوری قطعنامه شماره 1003 مصوب 2003 خود در مورد «اخلاق روزنامه‌نگاری» تأکید نموده است کسانی که از حق آزادی بیان استفاده می‌کنند وظایف و تعهداتی نیز بر عهده دارند و باید با حسن نیت و با تدارک اطلاعات صحیح و دارای اعتبار و درجهت احترام به اصول اخلاقی روزنامه‌نگاری، عمل نمایند.
(معتمد نژاد(2)، پیشین، صص 391-394) نکته ضروری در اینجا اعمال سیاست کیفری پیشگیرانه است؛ البته نه بدین منظور که حتما دولت‌ها در این کار مداخله کنند بلکه ابتدا بهتر است این اقدامات پیشگیرانه توسط خود اصحاب رسانه در قالب مقررات اخلاقی پیگیری شود و رسانه‌ها باشند که خودشان را ملزم به احترام به کرامت انسانی، حقوق مربوط به شخصیت، عدم توهین و افترا، و عدم لطمه به حیثیت فردی و خانوادگی کنند.
هدف این اقدامات مانند استفاده از شماره شناسنامه شخص (پین کد)، سیستم‌های فیلترینگ یا برچسب زنی، باید یک اطمینان کافی برای حمایت از کرامت انسانی و توسعه اخلاقی، روحی و جسمی کودکان به ویژه در ارتباط با خدمات رسانه‌ای سمعی و بصری مورد تقاضا را ایجاد کند.
در مصوبه‌ای که در شورای اروپا به تصویب رسیده‌است، وظیفه دولت‌ها در حمایت از حقوق و آزادی‌های اساسی مردم (خصوصا در مورد کرامت انسانی) در باب اینترنت بدین صورت مشخص شده است که مواردی از آن را می‌توان در کشورهای دیگر ملاک عمل قانون‌گذاری در حوزه حقوق رسانه قرار داد: «دولت‌ها باید برای افزایش حمایت از حقوق بشر و احترام به حاکمیت قانون در جامعه اطلاعاتی و تشویق ارزش خدماتی مردم در اینترنت سیاست‌هایی را اتخاذ کنند و یا سیاست‌های خود را بهبود بخشند»."
(
, 
, 
)
