کتابت و صفحه آرایی شاهنامه بایسنغری مقاله

کتابت نسخه های مکتوب در آغازین روزهای تمدن اسلامی برای ثبت و ضبط افکار و اندیشه دانشمندان انجام می شد و به طور فزایند های راه تکامل را می پیمود. گرایش سلاطین مغول و ایلخانی به شاهنامه فردوسی سبب گردید تا کتابت این اثر عظیم مورد توجه قرار گیرد. در امتداد این دوران و در عهد تیموری ،شاهنامه بایسنغری به قلم جعفر بایسنغری در کتابخانه بایسنغر میرزا کتابت گردید. در این مقاله پس از معرفی این اثر که در کتابخانه کاخ گلستان تهران نگهداری می شود، رعایت اصول و موازین خط نستعلیق که هنوز نهال نوپایی بود بررسی گردیده است. فواصل بین سطر و ستون، تهیه مسطر، انتخاب کشیده و ویژگی های دیگر کتابت، موضوعاتی هستند که به آن ها پرداخته شده است.