خلاصه ماشینی:
"«حماسه نوعی از اشعار وصفی است که مبتنی بر توصیف اعمال پهلوانی و مردانگی ها و افتخارات و بزرگیهای قومی یا فردی باشد به نحوی که شامل مظاهر مختلف زندگی آنان گردد»6 ادب حماسی پیوندی سرشتین و ساختاری با اسطوره دارد و حماسه برآمده و برشکافته از اسطوره است.
حماسه به زبانی پهلوانانه سروده شده است و دلاوری پهلوانان و شاهان بلند آوازه یک قوم را در زمانی بسیار کهن یاد میکند.
از این دو یکی حماسههای پهلوانی کهن است که مدارک مکتوب آنها از اوستا تا به شاهنامه فردوسی و بعضی آثار حماسی ضعیف دیگر در دست است.
هر چند که پهلوانان بزرگ حماسههای ملی ایران از اشتباه و گناه مبرا نبودهاند و چه بسا اشتباهات آنها گاه پیامدهای گوناگون ناگواری هم به بار آورده باشد اما قیاس دلاوریها و رادمردیهای فراوان ایشان با اشتباهات اندکشان بر پاکی قدرت پهلوان ایرانی مهر تائید میگذارد.
موبدی در سمت چپ و بخردی در سوی راست اوست و این دو عامل نیروی متعادلکننده حماسه پهلوانی و در حقیقت همان دو عامل اصلی مهار قدرت هستند که از عناصر اصلی شخصیت زالند.
پهلوان هم از سوی خرد برگزیده است و هم از سوی دین شایسته،اگر این دو عامل آدمی را تائید کنند جامعه نیز باید ناگزیر او را پذیرا باشد.
یعنی پهلوان یک مشخصات عام پهلوانی دارد که همه پهلوانان با او در آن مشخصات مشترکند که همان ذات قهرمانی و وابستگی به نهاد پهلوانی است مثلا ترس،گرایش به سوی دشمن،فرو افکندن نام نمونه ضد حماسی است و هر پهلوانی با آنها بیگانه است."