چکیده:
بازتابها، پاسخ های غیرارادی و خودکار بدن به انواع محرکها مثل فشار، صدا و تحریک لمسی هستند که به عنوان ابزارهایی برای تعیین سطح بالیدگی عصبی و تشخیص اختلالات دستگاه اعصاب مرکزی مورد استفاده قرار میگیرند. بنا بر این مهم، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تحریکات لمسیحرکتی توسط مادر بر وضعیت بازتابی نوزادان زودرس بود. به همین منظور از میان نوزادان زودرس بستری در بخش نوزادان بیمارستان امیرالمومنین(ع) شهرستان سمنان در بازه زمانی یک الی دو ماهه، 40 نوزاد و مادر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس، مادران گروه تجربی تا تکمیل دوره جنینی(40 هفته بارداری)، تحریکات لمسیحرکتی را روزی سه بار و هر بار به مدت 20 دقیقه بر روی نوزادان زودرسشان اعمال نمودند. در حالیکه گروه کنترل، تنها مراقبتهای معمول را دریافت میکردند. از مقیاس ارزیابی رفتاری نوزادان بهمنظور بررسی وضعیت بازتابی نوزادان، در قبل از شروع مداخله و پس از آن، استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که با وجود بهبود بیشتر در بازتابهای نوزادان زودرس گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، این افزایش معنادار نبود ( p>0/05 ). با این حال، با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که تحریکات لمسیحرکتی میتواند راهکاری برای بهبود وضعیت بازتابی نوزادان زودرس باشد و احتمالا بازه زمانی بیشتری برای بروز اثرات سودمند مداخله، مورد نیاز است.
خلاصه ماشینی:
۲. استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران چکیده بازتابها پاسخهای غیرارادی و خودکار بدن به انواع محرکها مثل ،فشار صدا و تحریک لمسیاند که به عنوان ابزارهایی برای تعیین سطح بالیدگی عصبی و تشخیص اختلالات دستگاه اعصاب مرکزی استفاده میشوند بنا بر این مهم، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تحریکات لمسی حرکتی توسط مادر بر وضعیت بازتابی نوزادان زودرس بود.
نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که با وجود بهبود بیشتر در بازتابهای نوزادان زودرس گروه تجربی نسبت به گروه کنترل این افزایش معنادار نبود (۵ (۰) با این حال با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که تحریکات لمسی حرکتی میتواند راهکاری برای بهبود وضعیت بازتابی نوزادان زودرس باشد و احتمالاً بازه زمانی بیشتری برای بروز تأثیرات سودمند مداخله، مورد نیاز است.
Sunarti به طور کلی همان طور که بیان شد با توجه به نقش بسیار مهم بازتابها مطالعات داخلی و خارجی بسیار کمی در این حیطه صورت گرفته است ضمن اینکه این مداخله ها در دوره ای کوتاه مدت بوده و نتایج متناقضی را نیز به همراه داشته اند از این رو در تحقیق حاضر محقق به بررسی این موضوع پرداخت که آیا تحریکات لمسی حرکتی تا پایان دورۀ کامل ،جنینی میتواند به عنوان یک روش مناسب و مکمل برای بهبود وضعیت بازتابی نوزادان زودرس به شمار آید؟ روش شناسی تحقیق حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود که با دو گروه تجربی و کنترل با پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت و توسط کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی سمنان به تصویب رسید.