تأثیر تمرینات ترکیبی تعادلی و ثبات‌دهندۀ مرکزی پیش‌رونده بر تعادل بیماران مسن مبتلا به بیماری پارکینسون مقاله

پارکینسون  (PD)اختلالی مزمن در مغز است که روی حرکات بدن تاثیر می‌گذارد. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرینات ترکیبی تعادلی و ثبات‌دهنده مرکزی پیش‌رونده بر تعادل بیماران مسن مبتلا به بیماری پارکینسون بود. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح متقاطع بود. از بین بیماران مرد مبتلا به پارکینسون شهر ساری 16 بیمار به‌صورت داوطلبانه و در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. سپس بیماران به روش انتساب تصادفی و رعایت اصل معادل‌سازی، به دو گروه تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل دو بخش چهارهفته‌ای تمرین پیش‌رونده تعادلی و ثبات‌دهنده مرکزی )هفته‌ای سه جلسه، میانگین 30 دقیقه) بود که به‌صورت ضربدری در چهار هفته دوم نوع تمرین گروه‌ها جابه‌جا شد. متغیر تعادل چشم باز و بسته به‌عنوان متغیر وابسته اندازه‌گیری شد. تحلیل آماری داده‌ها در پایان برنامه، بیانگر تغییر معنادار نمره‌های آزمون تعادل در هر دو وضعیت چشم باز و بسته بود (001/ 0=P). همچنین تفاوت دو گروه در نمره‌های تعادل چشم باز معنادار بود (023/ 0=P). براساس این نتایج در مجموع برنامه ترکیبی تعادلی و ثبات‌دهنده مرکزی برای ارتقای تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون مناسب است و برنامه‌ای که در آن ابتدا تمرینات ثبات‌دهنده مرکزی انجام می‌گیرد، برنامه مفیدتری برای آنهاست.