چکیده:
هدف پژوهش, بررسی اثربخشی آموزش شادکامی به روش فوردایس, بر ارتقاء
شادکامی بانوان کارکنان منطقة وید اقتصادی پارس, با توجه به نگرش مذهبی
آنان است. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی پیشرفته آزمایش دو گروهی با
استفاده از پیش آزمون و پس آزمون میباشد. جامعه آماری این تحقیق, بانوان
خانهدار کارکنان منطقة ویژه ی اقتصادی پارس هستند که از آن بین. بلوک ویژه کارکنان بندر پتروشیمی که تعداد آنها ۱۸۰ نفر است» از طریق فرمول کوکران به روش نمونهگیری سادة تصادفی اتخاب شدهاند. ابزار اندازه گیری پژوهش,پرسشنامههای شادکامی و نگرشسنجی مذهبی میباشد. رواشی محتوانی پرسشنامه شادکامی. توسط ۸ متخصص روانشناسی به تاید رسید و برای ستحش پایانی پرسشنامه. از ضریب آلفای کروباخ استفاده شد که این میزان براسر ۳/۰٩ میباشد. در پرسشنامة نگرش سنججی مذهبی نیز روائی محتوای آن توسط متخصصین امر تاید شد و برای سنجش پایانی پرسشنامه. از ضریب آلفای کروناخ استفاده شد که این میزان پرایر ۰/۹۳۶ میباشد. تتیججه این که پین گروه نگرش مذهبی قوی و طعیف. تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش شادکامی در افراد با نگرش مذهبی قوی» دارای بیشتری با مولّفههای رضایت زندگی. سرذوق بودن. آمادگی روانی و امیدواری نسبت به افراد با نگرش مذهبی ضعیف دارند.
خلاصه ماشینی:
"بر اساس تحلیل کوواریانس چند متغیره میانگین نمرات پس آزمون، متغیر شادکامی بانوان گروههای نگرش مذهبی قوی و ضعیف، نتایج زیر حاصل شده است: با توجه به این که مقدار (00/0=sig، 685/1229=F)، برای شادکامی جهت تفاوت بین گروهها (نگرش مذهبی قوی و نگرش مذهبی ضعیف) در سطح معناداری 00/0، چون کوچکتر از 05/0 است، بنابراین با احتمال 95 درصد معنادار است، پس فرضیۀ کلی تأیید میگردد، یعنی افراد دارای نگرش مذهبی قوی، دارای شادکامی بالاتری نسبت به افراد با نگرش مذهبی ضعیف میباشند.
با توجه به این که، مقدار (171/0=sig، 648/3=F)، برای خود کارآمدی جهت تفاوت بین گروهها (نگرش مذهبی قوی و نگرش مذهبی ضعیف) در سطح معناداری 00/0، بزرگتر از 05/0 است، بنابراین با احتمال 95 درصد معنادار نمیباشد، پس فرضیۀ جزئی ششم تأیید نمیگردد، یعنی نگرش مذهبی، بر افزایش احساس زیبایی بانوان کارکنان منطقۀ ویژۀ اقتصادی پارس مؤثر نمیباشد.
بر اساس تحلیل کوواریانس چند متغیره میانگین نمرات پسآزمون، متغیر شادکامی بانوان گروههای نگرش مذهبی قوی و ضعیف، نتایج زیر حاصل شده است: با توجه به این که مقدار (000/0=sig، 458/15=F)، برای امیدواری جهت تفاوت بین گروهها (نگرش مذهبی قوی و نگرش مذهبی ضعیف) در سطح معناداری 00/0، چون کوچکتر از 05/0 است، بنابراین با احتمال 95 درصد معنادار است، پس فرضیۀ جزئی هفتم تأیید میگردد، یعنی افراد دارای امیدواری، دارای کیفیت زندگی بالاتری نسبت به افراد با نگرش مذهبی ضعیف میباشند."