چکیده:
هدف: این پژوهش به منظور بررسی نقش اتحاد درمانی و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی ریزش از درمان انجام شد. روش: روش توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 234 نفر از مردان مبتلا به سوءمصرف مواد که جهت ترک و دریافت درمان به کلینیک‌ها و مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کرده بودند به صورت هدفمند انتخاب شده و در صورت داشتن ملاک‌های ورود، مورد مصاحبه قرار گرفته و سپس ابزارهای پژوهش، شامل پرسش‌نامه‌‌های فرم کوتاه اتحاد درمانی و دلبستگی بزرگسال را تکمیل کردند. یافتهها: تحلیل رگرسیون لوجستیک نشان داد که اتحاد درمانی و سبک‌های دلبستگی قادرند بین افرادی که از درمان ریزش داشته‌اند و افرادی که به درمان ادامه داده‌اند تمیز قایل شود. نتیجه‌گیری: این یافتهها همسو با مطالعات پیشین حاکی از نقش متغیرهای مربوط به روابط بین‌فردی در ریزش بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد در ریزش از درمان است.
Objective
This study was conducted to determine the role of therapeutic alliance and attachment styles in the prediction of treatment drop-out.
Method
A descriptive-correlational method was used for the conduct of this study. A total of 234 men with substance abuse presenting to the clinics and treatment centers of Tehran were selected through purposive sampling. In case of the enjoyment of the inclusion criteria, these subjects were interviewed and filled out the research instruments, including Working Alliance Inventory/Short (WAI-S) and Adult Attachment Inventory.
Results
Logistic regression analysis showed that therapeutic alliance and attachment styles can distinguish people dropped out of treatment and people continuing treatment.
Conclusion
These findings, consistent with previous studies, indicate the role of variables pertaining to interpersonal relationships in the treatment drop-out of patients with substance abuse.
خلاصه ماشینی:
پژوهش هـا نشـــانگر این هســـتند که ریزش از درمان روان شـناختی و روان پزشـکی مسـئله ای شایع و رایج است (گرین ، پولن ، دیکینسن ، لینچ ، و بنـت ٥، ٢٠٠٢؛ ریس و براون ٦، ١٩٩٩) کـه میتوانـد نتـایج زیان باری برای بیماران و همچنین تأثیرات منفی بســـیاری بر درمان گران ، مراکز درمانی و برنامه های پژوهشـــی داشـــته باشـــد.
Green, Polen, Dickinson, Lynch, Parkin & Bennett 2.
Bados, Balaguer, & Saldaña Hendriksen, & Duckert 9.
هر چند پژوهش های مرتبط اندکی وجود دارد که توانســته باشــد ســبک دلبســتگی افراد و رابطه آن را با مصــرف مواد و یا متغیرهای مربوط به ترک مصـرف بسـنجد اما مطالعات نشـان داده اند افرادی که دلبسـتگی ناایمن دارند در آغاز و تداوم روان درمانی که نوعی راهبرد کمک طلبی نیز هســت مشــکلات جدی دارند (فولر، گروت و اولاندری ٩، ٢٠١٣).
جامعه آماری پژوهش حاضــر تمامی مصـــرف کنندگان مواد شـــهر تهران طی ســـالهای ٩٥-١٣٩٤ بود که جهت ترک و دریـافـت درمـان بـه یکی از مراکز درمـانی ســـطح شـــهر تهران مراجعـه کرده بودنـد؛ نمونه پـژوهـش ٣٠٠ نفر از بین جــامعــه مورد نظر بود کــه بــه روش نمونــه گیری هــدفمنــد از کلینیک های سـطح شـهر تهران انتخاب شده و با تشخیص درمانگر (از طریق مصاحبه بالینی سـاختاریافته ٤)، تشـکیل پرونده و مصـاحبه اولیه و اخذ شرایط ورود به مطالعه در این تحقیق شـــرکت نمودند.
Attachment style and treatment completion among psychiatric inpatients with substance use disorders.
(
, 
, 
)
