خلاصه ماشینی:
"گرچه این اشکالات،مهمترین اشکالات وارده بر حسابداری منابع انسانی است اما هنوز جای این سوال باقی است که آیا داراییهای انسانی هیچ ارزشی در سازمان دارند؟این سوال به نوبه خود سوال دیگری را برمیانگیزد که"آیا لازم است داراییهای انسانی به شکلی ارزشگذاری شوند که بتوان آنها را به روش متداول حسابرسی کرد؟در مورد حسابداری منابع انسانی بحثهای زیادی مطرح شده است و دربارهی نحوه ارایه آن نظرات متفاوتی وجود دارد که عمدتا میتوان آنها را در سه دستهی زیر بیان کرد: 1-به عنوان قسمتی از گزارش رسمی حسابرسی نتایج علمکرد به استفادهکنندگان بیرونی اطلاعات مالی شرکت(مثلا اعتباردهندگان،سرمایهگذاران،دولت و مراجع قانونگذاری).
با این روش پروژهها به راحتی قابل مقایسهاند و مدیران با استفاده از شاخصهای مناسب میتوانند جوابگوی کیفیت عملکرد خود باشند از این (به تصویر صفحه مراجعه شود) کذشته (EVA) از مقبولیت گستردهای در جامعهی مالی برخوردار است و میتواند به عنوان شاخص ایجاد ارزش یا تخریب ارزش طی یک دوره مشخص،اعتبار شرکت را در بازار ملی افزایش یا کاهش دهد.
خلاصه و نتیجهگیری در این مقاله پس از بیان مسایل نظری حسابداری مربوط به تعیین ارزش داراییهای به معرفی چهار ابزار موجود جهت اندازهگیری و مدیریت منابع نامشهود،در سه بخش پرداخته شد که ذیلا به اختصار به هر یک از این ابزار اشاره میشود: حسابداری منابع انسانی (ARA) ایده اصلی این سیستم این است که ارزش سرمایهی انسانی از دیدگاه مالی به جای اینکه در صورت سود و زیان به عنوان هزینه شناسایی شود باید در ترازنامه و به عنوان یک قلم دارایی شناسایی شود."