چکیده:
اگرچه در مورد شرعیت اصل عزاداری بهعنوان مصداقی از شعائر الهی بین فقیهان اختلافی وجود ندارد، لکن با توجه به گذشت زمان و اختلاف عرفها و شکلگیری شیوههای نوین عزاداری، در خصوص تعدادی از این عزاداریها شاهد بروز اختلاف شدید بین فقیهان هستیم. بروز این اختلافات از یکسو و حساسیتهای عرفی و مذهبی خاص این موضوع از طرف دیگر، سبب گشته است که عدهای دراینبین پا را فراتر نهاده، از جرمانگاری این عزاداریها سخن به میان آورند. به همین منظور نویسندگان در این پژوهش قصد دارند صحت و سقم جرمانگاری عزاداریهای نوین را موردبررسی قرار داده و نشان دهند که آیا طبق سیاست تقنینی و قضایی جمهوری اسلامی ایران و نیز فقه جزایی امامیه، این اعمال جرم محسوب میشوند و یا خیر؟ نگارندگان معتقدند اثبات جرم بودن این عزاداریها و بالتبع مجازات مرتکبین بر طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران با مشکل روبهروست و ادله فقهی ادعاشده نیز توانایی اثبات این امر را دارا نمیباشند.
Although there is no disagreement between jurisprudents about the legitimacy of mourning rituals as a God's symbols، but with the passage of time and the differences in customs and the formation of new ways of mourning، the number of these mourning witnessed intense conflict between our jurisprudents. The emergence of these differences، on the one hand، and the special religious and custom sensitivities of this issue، on the other hand، have led some to go beyond this، to speak of the crime of these mourning. Therefore، the authors in this study intend to examine the correctness of new mourning and show whether these acts are criminal offenses under legislative and judicial policy of the Islamic Republic of Iran، as well as the criminal law of the Imamia? The authors believe that the proving of these mourning and the punishment of the perpetrators according to the laws of the Islamic Republic of Iran is a problem and the claimed jurisprudential evidence is not capable of proving this.
خلاصه ماشینی:
به همین منظور نویسندگان در این پژوهش قصد دارند صحت و سقم جرمانگاری عزاداریهای نوین را موردبررسی قرار داده و نشان دهند که آیا طبق سیاست تقنینی و قضایی جمهوری اسلامی ایران و نیز فقه جزایی امامیه، این اعمال جرم محسوب میشوند و یا خیر؟ نگارندگان معتقدند اثبات جرم بودن این عزاداریها و بالتبع مجازات مرتکبین بر طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران با مشکل روبهروست و ادله فقهی ادعاشده نیز توانایی اثبات این امر را دارا نمیباشند.
بدین منظور در ابتدا لازم است عناصر متشکله جرم در حقوق و نیز فقه جزایی امامیه مورد کنکاش قرار بگیرد تا درنتیجه آن در مورد جرمانگاری عزاداریهای نوین ابراز نظر علمی صورت بگیرد که آیا عناصر جرم در مورد این افعال محقق میباشد و یا اینکه نمیتوان حکم به جرم بودن آنها داد؟ 1.
حال با توجه به این توضیح میگوییم اگر اثبات شود که این عزاداریهای جدید داخل تحت عنوان حرام میباشند، در این صورت جرم بودن آنها محقق میگردد و لذا حاکم اسلامی میتواند مطابق قاعده مذکور فردی را که دست به این عزاداریها میزند تعزیر نماید.
لکن آنچه فقه جزایی امامیه را از حقوق جزای عمومی متمایز میکند آن است که یک راه بهخصوص جهت جرمانگاری این عزاداریها در فقه امامیه وجود دارد و آن اثبات حرام بودن این عزاداریها است تا در پی آن، طبق قاعده «التعزیر لکل عمل محرم» حکم به ثبوت مجازات برای مرتکب آن افعال دهیم و این امر پرده از جرم بودن این اعمال و رفتار برمیدارد.