چکیده:
بداء از آموزههای قطعی و مسلم شیعی و از دیرباز کانون دیدگاهها و مباحث مختلف فلسفی و کلامی بوده است. صدرالمتألهین راهحل جدیدی برای مسئلۀ بداء یافت. او حصول بداء را برای خداوند در عالم مثال میداند. در اندیشۀ وی، عالم مثال مطابق هفتآسمان قرآن است که موطن ملائکۀ عماله است؛ چون هفتآسمان قرآن یکی از موطنهای امری خداوند و فعل موطنهای امری، فعل خداوند است؛ ازاینرو بداء که در این موطن و برای ملائکۀ عماله رخ میدهد، به خداوند متعال نسبت داده میشود. در این مقاله، دیدگاه ملاصدرا را دربارۀ بداء در پرتو آیات و روایات تبیین و تحلیل میکنیم.