چکیده:
امریکا تلاش کرد واقعه 11سپتامبر را به ابزاری برای دستیابی اهدافش در سطح جهانی تبدیل کند. اهدافی چون دفاع از امریکا در مقابل اقدامات تروریستی با شعار مبارزه با تروریسم، تکمیل حلقه محاصره هارتلند انرژی و تثبیت هژمونی آمریکا برجامعه جهانی (صفوی و شیخیانی،1389: 2). لذا پس از 11سپتامبر بر اساس استراتژی جدید خود، جهان را به دو بلوک دوست و دشمن تقسیم نمود تا بدین وسیله در جهت پایه گذاری و تثبیت هژمونی کشورش گام بردارد. علیرغم این مسائل، ویژگی-های ژئوپلیتیک افغانستان همچون مجاورت با روسیه و چین، دو رقیب قدرتمند امریکا، نزدیکی به خاورمیانه، گسترش بیشتر ناتو به شرق، همسایگی افغانستان با ایران و مرکز هارتلند انرژی، مجاورت با آسیای مرکزی و قفقاز، نزدیکی به اقیانوس هند، تنگه هرمز و خلیج فارس از مواردی بود که ناتو و غرب به خصوص امریکا را برآن داشت با حضور در افغانستان و اطراف مرزهای ایران علاوه بر مبارزه با تروریسم به عنوان هدفی کوتاه مدت، مقدمات تثبیت هژمونی خود را به عنوان هدفی بلندمدت فراهم سازد. ایالات متحده و ناتو در اکتبر 2001 به افغانستان حمله کرد و بعد از ده سال در 22ژوئن 2011 باراک اوباما اعلام کرد که نیروهای امریکا در آینده نزدیک شروع به خروج از افغانستان می-کنند. در حالی که ویژگی دولت در افغانستان، شکست تداوم یافته است و طالبان هنوز در حال فعالیت است و اقدامات تروریستی آنها مخل امنیت افغانستان است. افغانستان همچنان از فقدان امنیت، توسعه اقتصادی و سیاسی، فقدان امنیت اجتماعی، تروریسم و تولید و قاچاق مواد مخدر رنج می برد و به تبع آن کشورهای همسایه به ویژه جمهوری اسلامی ایران از وجود این ناامنی ها متضرر شده است.
تحقیق حاضر تلاش دارد با روش تحلیلی ـ توصیفی و با هدف شناخت وضعیت و چالش های فراروی امنیت پایدار در افغانستان، به نقش تخریبی ناتو و نیروهای خارجی در تضعیف امنیت در افغانستان پرداخته و بر اساس اسناد معتبر و تحلیل محتوا، وضعیت موجود افغانستان را مورد کنکاش قرار دهد و می کوشد ضمن ارزیابی چالش های پیش رو امنیت پایدار در منطقه، نقش ناتو و نیروهای خارجی در بی ثبات سازی افغانستان و گسترش ناامنی، تروریسم و تجارت مواد مخدر را بررسی نماید.
خلاصه ماشینی:
آثار و پیامدهای سیاسی و امنیتی تروریسم ، قاچاق کالا و مواد مخدر کاهش سرمایه گذاری اقتصادی و سیاسی در کشور، تخریب و تضعیف وجهه سیاسی و اقتدار و مشروعیت نظام سیاسی کشور، بهرهگیری غرب و رسانه های غربی از برخوردهای به وجود آمده بین اشرار و قاچاقچیان با نیروی انتظامی (حقوق بشر)، ایجاد احساس تبعیض در مردم نسبت به رفتار دولت ، کاهش اعتبار و وجهه بین المللی کشور، رودرروئی و تقابل مردم با دولت در مناطق آلوده به قاچاق، کاهش قدرت تصمیم گیری مدیران بنگاههای اقتصادی و افزایش بیکاری و توسعه نیافتگی ، نفوذ تشکیلات و گروههای مرتبط با قاچاق در حوزههای تصمیم گیری-سیاستگذاری، بهرهگیری سرویس های اطلاعاتی از نیروهای قاچاقی در جمع آوری اطلاعات موردنظر، ایجاد شرارت در جامعه به تبع توسعه امر قاچاق، احتمال ورود نیروهای اطلاعاتی حریف تحت پوشش قاچاقچیان، بهرهبرداری ضدانقلاب از بستر قاچاق اعم از امکانات، پوشش ها، عوامل قاچاقچی ، افزایش باندهای اخاذی و سرقت ، کاهش اعتماد عمومی نسبت به توانایی برقراری امنیت اقتصادی و نظامی و اجتماعی توسط مسئولان انتظامی و سیاسی کشور، مخدوش شدن چهره و امنیت ملی از طریق گسترش جرایم سازمان یافته ، افزایش مهاجرت، اخلال و هرج و مرج در سیاست های مرزبانی و مرزداری و تاثیر آن بر مناسبات با کشورهای همسایه ، تقویت انگیزه در خصومت علیه نظام در بین قاچاقچیان، اختلال در نظم و امنیت عمومی از ناحیه قاچاقچیان، انتقال بیماریهای مختلف به کشور، گسترش اقتصاد زیرزمینی در کشور از جمله پیامدهای امنیتی و سیاسی گسترش قاچاق مواد مخدر و کالا به کشور هستند.
(
, 
, 
)
