بررسی تطبیقی توانمندی های ژئوتوریسم شهرستان الشتر با استفاده از مد لهای پرالونگ و پرییرا مقاله

ژئوتوریسم، یکی از گرایش‌های علمی در ارتباط مشترک با حوزه علوم زمین و گردشگری است که هدف آن شناخت ژئوسایت‌ها یا مکان‌های ویژه ژئومورفولوژیک است. در این مقاله به‌منظور مقایسه دو روش پرالونگ و پرییرا، قابلیت‌های گردشگری تعداد 15 ژئوسایت در محدوده شهرستان الشتر مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی توانمندی‌های ژئوتوریسمی شهرستان الشتر و ارائه راهکارهای مدیریتی جذب توریسم است. در روش پرییرا، عیار ژئومورفولوژیکی و مدیریتی و در روش پرالونگ، عیار گردشگری و بهره‌وری مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که هر دو روش ابعاد متنوعی از توانمندی‌های ژئوسایت‌ها را مورد سنجش قرار می‌دهد. مهمترین ویژگی این دو روش این است که به‌رغم مشابهت در سنجش عیارهای ژئوتوریستی، هرکدام در عیارسنجی خود متغیّرهای متعدد و متفاوتی را مد‌نظر قرار داده‌اند. از میان 15 ژئوسایت براساس مدل پرییرا، کوه گرین با امتیاز 89/ 14 و دره کهمان با امتیاز 59/ 14 بیشترین امتیاز و دژ شینه با امتیاز 68/ 4 کمترین امتیاز را داراست و براساس مدل پرالونگ کوه گرین در عیار ارزش گردشگری با امتیاز 79/ 0 و عیار ارزش بهره‌وری با امتیاز 71/ 0 بیشترین امتیاز و آبشار کاکا رضا با امتیاز 42/ 0 و غار سمسا با امتیاز 34/ 0 کمترین امتیاز را داراست. شهرستان الشتر در شمال استان لرستان یکی از پرجاذبه‌ترین شهرهای استان ازلحاظ ویژگی‌های طبیعی است که توان لازم برای تبدیل‌شدن به یک قطب ژئوتوریسم در کشور را داراست. براین‌اساس هر دو روش دیدگاه جامعی در راستای برنامه‌ریزی توسعه گردشگری ارائه می‌کنند.