چکیده:
سابقه و هدف: بهزیستی معنوی یکی از مفاهیم بنیادین در بیماریهای مزمن است
که رویکردی مهم در ارتقای سلامت عمومی افراد در نظر گرفته میشود. با توجه به
اهمیت بهزیستی معنوی هدف مطالعهی حاضر مدل ساختاری تاثیر بهزیستی معنوی
بر آشفتگیهای روانشناختی با تاکید بر نقش میانجیگر احساس تنهایی و ناامیدی
روشکار: این پژوهش مطالعهیی توصیفی از نوع همبستگی است. نمونهی مطالعه
شامل ۱۴۴ بیمار دارای آسیب نخاعی شهر اصفهان است که با روش نمونهگیری در
دسترس انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مقیاس بهزیستی معنوی(SWBS ) مقیاس
احساس تنهایی» مقیاس ناامیدی بک و پرسشنامهی افسردگی؛ اضطراب و استرس
(DASS-22 ) جمعآوری شد. برای تحلیل دادههای مطالعه نیز از روش آماری مدل
معادلات ساختاری(SEM ) استفاده شد. در این پژوهش همهی مسائل اخلاقی رعایت
شده است و نویسندگان مقاله هیچگونه تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بهزیستی معنوی, احساس تنهایی و ناامیدی با
آشفتگیهای روانشناختی رابطهی معنیداری داشت. همچنین آزمون میانجیگری با
روش بوت استراپ نشاندهندهی معنیداری نقش میانجیگر احساس تنهایی و
ناامیدی در رابطهی بهزیستی معنوی و آشفتگیهای روانشناختی بود.
نتیجهگیری: یافتههای بهدست آمده میتواند در موقعیتهای بالینی برای درمان
شفتگ های روانشناختی بیماران دارای سیب نخاعی مفید باشد.