چکیده:
آسیب حرکتی، علاوه بر ایجاد محدودیتهای فیزیکی، اثراتی روانشناختی بر جای میگذارند و بر تصویر فرد از خود مؤثر هستند. این اثر، در سنین نوجوانی، شرایط ویژهای ایجاد میکند که به دلیل محدودیتهای فیزیکی نیازمند به حمایت، تاکنون، در اولویت دوم توجه قرار گرفتهاست. به منظور سنجش تصویر خود، به عنوان یک سازه نیمههشیار و ناهشیار، از ارزیابی جامع مینهسوتا-رورشاخ استفاده شدهاست و متغیرهای هوش، سن، جنسیت، شدت آسیب حرکتی و زمان وقوع آسیب حرکتی کنترل شدهاند. به این منظور، 23 نفر از دختران دانشآموز 14 تا 16 ساله ساکن شهر تهران، به روش در دسترس انتخابشده و به شیوه هدفمند، مورد غربالگری بر اساس متغیرهای کنترل قرار گرفتند. پس از ارزیابی در سه مرحله مصاحبه بالینی، آزمون MMPI-A و آزمون لکه جوهر رورشاخ، نتایج ارزیابی 23 نفر، با کمک F<sub>max</sub> هارتلی و آزمون z، مورد تجزیه و تحلیلآماری قرار گرفتهاست. نتایج یکپارچهسازی مینه سوتا- رورشاخ نشان میدهند نقص ایگو و تصویر خود منفی در هر سه مؤلفه بدنی، ادراکی و انگیزشی وجود دارد و آشفتگی فکر به چشم میخورد. نتایج، براساس نظریه روابط ابژه تفسیر شدهاست.