چکیده:
تاریخ نگاری به عنوان یکی از شاخه های فرهنگ، دربردارنده و بازگوکننده بخش مهمی از هویت دینی و ملی جامعه ما است؛ همواره نگارش تاریخ از زوایا و دیدگاه های متفاوت، از سوی مورخان مورد کنکاش قرار گرفته و آثار بسیاری از سوی جریان های مختلف فکری و سیاسی با دیدگاه های موافق و مخالف به ویژه از نظر روایت، تحلیل و ارزیابی، در داخل و خارج از کشور در این حوزه تولید شده است. از میان جریانها و طیف های مختلف، تشکیلات بهائیت توجه ویژ های به تاریخ دارد و در سا لهای اخیر نویسندگان بهائی در آثار منتشرشده خود سعی کرده اند که از جایگاه و اهمیت تاریخ در رسیدن به اهداف خود بهره ببرند. نگارنده با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع اصلی بهائیت، درصدد آن است تا به شناخت تاریخ نگاری از منظر تشکیلات بهائیت بپردازد و زوایای مختلف آن را مورد بررسی و واکاوی قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
نقدي برتاريخ نگاري بهائيت مريم صادقي پري چکيده تاريخ نگاري به عنوان يکي از شاخه هاي فرهنگ ، دربردارنده و بازگوکننده بخش مهمي از هويت ديني و ملي جامعه ما است ؛ همواره نگارش تاريخ از زوايا و ديدگاه هاي متفاوت ، از سوي مورخان مورد کنکاش قرار گرفته و آثار بسياري از سوي جريان هاي مختلف فکري و سياسي با ديدگاه هاي موافق و مخالف به ويژه از نظر روايت ، تحليل و ارزيابي ، در داخل و خارج از کشور در اين حوزه توليد شده است .
فريدون وهمن از محققان بهائيت در مقاله اي با عنوان »گذر از انزوا و مجهوليت ، چالش ها و بحران هاي آن « در بهمن ١٣٩٠ مي نويسد: اينک به نظر مي رسد بايد شيوه جديدي براي ابلاغ امر به علاقه مندان بيابيم و به اين حقيقت واقف گرديم که خواسته ها و نيازها و مشکلات کساني که به جست وجو در آيين بهائي علاقه مند مي شوند، به کلي با آنچه ما مي پنداريم فرق دارد.
١ علي اصغر حقدار از ديگر تاريخ نويسان بهائي در کتاب مدرن انديشان ايراني و بهائيت در مورد نقش بهائيان در نهضت مشروطه مي نويسد: در طي دوران مورد بحث جامعه بهائي ايران با حداقل نيم ميليون پيرو بزرگ ترين اقليت مذهبي ايران بود.