چکیده:
تحلیل شخصیتهای سیاسی و درک محیطی که در آن به قدرت رسیدهاند، یکی از محورهای اصلی تحلیلهای حوزه زبانشناسی سیاسی است. اهمیت این بحث در رابطه با مطالعه شخصیتهای پوپولیست در این است که قدرتیابی پوپولیسم ملیگرا بهدلیل داشتن پیشینهای خشونتبار، میتواند ترسی غیر ارادی را در ما زنده کند. ترسی که با پیروزی دونالد جان ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده امریکا، سر بر آورد و یادآور خاطرات نسل فراموش شده رهبرانی شد که با سخنرانیهای آتشین و شعارهای پوپولیستی، طبقات مختلف اجتماعی را برای تسخیر دنیا تهییج کردند. حال با گذر شخصیت ترامپ از دوران نامزدی به دوران تصدی پست ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، میتوانیم از ثبات برخی از تکنیکهای سخنرانی وی درکی روشمند پیدا کنیم و بیش از گذشته بتوانیم آن را تحلیل کنیم. پرسش اصلی این است که چگونه میتوان رفتار ترامپ را از طریق منطق زبانشناختی- بلاغی و تکنیک های مندرج در آن درک، تحلیل و پیشبینی کرد؟ صرفنظر از میزان موفقیت ترامپ در رسیدن به اهدافش، او چندین تکنیک و تاکتیک خاص را برای القای مفاهیم موردنظرش به کار میگیرد که منحصر به زمان رای جمع کردن وی نیست. بدین منظور، دهها سخنرانی و مقاله برای پیدا کردن ظرافتهای هدفمند در کلام ترامپ، این فروشندهی قهار واژهها، بررسی شده است. هدف اصلی مقاله حاضر ارائه تحلیلی زبانشناختی از ادبیات و محتوای سخنان ترامپ و فهمپذیر کردن برخی از ویژگیهای شخصیتی او است.
خلاصه ماشینی:
شاید بهترین سند برای این ادعا لیسـتی از سی کلمه ای باشد که ترامپ برای اولین بـار در طـول سـخنرانیهـای تحلیـف رؤسـای جمهور آمریکا بر زبان راند: «خون ریزی، قتل عـام ، تخلیـه ، مخالفـت هـا، خرابـی، مملـو، / زیربنا، اسلامی، بانو، منظره ، آن سوی دریاها، کنده شده ، زنگ زده ، غمگین ، وحدت ، علـف هرز، دزدیدن ، دزدیده شده ، کمک هزینه دادن ، سنگ قبرها، در تلـه افتـاده ، تریلیـون ، تونـل ، محقق نشده ، غیرقابل توقف ، شهری، بادگیر» (٢٠١٧ ,Bandler) با این حال ، ترامپ نیز مانند اکثـر رؤسـای جمهـور پیشـین بـه مسـیحیت و انجیـل هـم اشاره ای داشت : «انجیل برای ما میگوید که چقدر خوب و دلنشین است وقتی مردم خدا در وحدت با یکدیگر زندگی میکنند».
». در این مورد، ترامـپ ظـاهرا متوجـه شـد کـه استفاده از آرایه ی ادبی «صدای فرشته » شاید برای همه ی شنوندگان او قابـل فهـم نباشـد (هرچند که در حال سخنرانی در یک مراسم دعا بود!) و بنابراین تصمیم گرفت که قائلـه را با کلمه ساده تر «زیبا» ختم به خیر کند.
ترامـپ زمانی که نامزد ریاست جمهوری بود، از چند تاکتیک روانشناسانه از جمله هراس افکنی، معرفی خود به عنوان تنها منجی و رهبر ذاتی، تفکر همه -یا-هـیچ ، گرفتـار کـردن رقبـای انتخاباتی در «بن بست های دوسویه » و غیره استفاده کرد که به طور مفصل در کتـاب هـا و مقالات گوناگون به آن ها پرداخته شده است .